Frábærar móttökur eftir heimsfrumflutning á tónverki Atla Heimis í Prag

Það var ekki leiðinlegt að vera Íslendingur í Prag í gærkvöldi þegar við hjónin tókum á móti prúðbúnum gestum okkar, Menntamálaráðherra, Þorgerði Katrínu, Tónskáldinu Atla Heimi Sveinssyni og konu hans Sif, löndum okkar og erlendum vinum fyrir utan Rudolfinum undir blaktandi þjóðarfána.  Sannkölluð hátíðarstemmning.

Ekki er það heldur á hverjum degi sem okkur gefst kostur á að vera viðstödd heimsfrumflutning á tónverki eftir Íslenskt tónskáld hér í borg.  Sinfónía númer fjögur eftir Atla Heimi Sveinsson var samin að hluta til hér að sveitasetri okkar í janúar í fyrra.  Mikil eftirvænting hefur ríkt hér undan farna daga eftir að fá að hlýða á þetta tónverk sem flutt var af Tékknesku Fílharmóníuhljómsveitinni, sem er talin vera ein af sjö bestur hljómsveitum í heimi, undir stjórn Zdenék Mácal en hann er víðfrægur hljómsveitarstjóri.  Árið 1970, að ég held, kom hann sem gestastjórnandi til Íslands og stjórnaði Sinfóníuhljómsveitinni.

Tónleikarnir hófust með verkum eftir tónskáld frá Tékklandi, Danmörku og Svíþjóð.  Hápunktur kvöldsins var síðan Sinfónía númer 4 fyrir hljómsveit og tvær fiðlur.  Einleikarar voru Miroslav Vilímec á fiðlu og Bohomil Kotme á violu, báðir frábærir listamenn. Athygli vakti óvenjuleg staðsetning einleikarana þar sem þeir stóðu á svölum fyrir aftan hljómsveitina en ekki á efðbundum stöðum.  Eftir  frábært ,,Grand finale" var höfundi, stjórnanda og hljómsveit vel fagnað og þakkað með löngu lófataki.

Í móttöku eftir tónleikana, í boði okkar hjóna voru uppi fjörlegar umræður um verk Atla.  Nokkrir voru að geta gátur að því að þarna væri hann að segja lífshlaup sitt, jafnvel alveg frá því hann var við nám í Þýskalandi, hver veit?

Það voru stoltir landar sem gengu út í milda vornóttina í gærkvöldi eftir frábært kvöld og skemmtilega tónleika í hundrað turna borginni.