Kaldhæðni landa minna fór í mínar fínustu!

Það fór um mig kuldahrollur þegar við hjónin vorum stödd heima á Íslandi um síðustu helgi.  Ekki var það nú um að kenna veðrinu heldur ótrúlegt skopskyn landa okkar. Mér og mínum manni var svo sannarlega ekki hlátur í huga þar sem við horfðum upp á brunarústir sögufrægra húsa Reykjavíkur sem geymdu aldagamla sögu okkar. Hvað ef manntjón hefði orðið, hefði fólk þá líka skopast að því? Hvað er að fólki, mér er bara spurn? 

Þar sem við vorum á gangi með vinum okkar á laugardaginn í hádeginu í leit að góðum matsölustað tekur ein vinkona mín upp göngusímann sinn og fer að lesa skilaboð sem gengu manna á milli, þar sem sagt var að Pravda væri reyklaus staður og síðan kom heil romsa um matseðil sem væri í boði, en nenni nú ekki að tíunda það bull nánar enda fannst mér þetta ótrúlega ósmekklegt.  Henni fannst þetta alveg rosalega fyndið.  Ef til vill hefur minn húmor breyst eftir að hafa búið svona lengi erlendis, ég bara skildi þetta engan veginn og fannst þetta fyrir neðan allar hellur.

Annað kom mér á óvart þennan dag þar sem við röltum um miðbæinn í leit að góðum veitingastað þar sem hægt væri að fá sér hádegismat.  Okkur datt í hug að fara inn á Hótel Borg sem þykir víst einn besti og mest ,,Inn" staðurinn í Reykjavík.  Þar komum við að lokuðum dyrum, eða réttara sagt ekki lokuðum en enginn fannst þjónninn og staðurinn ekki opinn í hádeginu. Ég komst að því að það er ekki auðvelt að finna opinn veitingastað í hádeginu um helgar í miðborg Reykjavíkur.  Gestir, hvort sem þeir eru erlendir eða heimamenn eiga að lúlla frameftir, éta kvöldmat og djamma fram á nótt.  Það er íslensk menning!  Ja hérna!

Eftir töluverða leit gengum við inn á Grand Hotel Reykjavík (ég held það heiti það, beint á móti styttunni af Skúla gamla fógeta) reyndar var veitingastaðurinn lokaður en við gátum fengið snarl á barnum, sem sumir í hópnum áttu erfitt að sætta sig við. En þar var tekið vel á móti okkur enda gamall og reyndur þjónn sem þjónaði til borðs.  Við fengum góðan mat og ,,áttum staðinn" því við vorum einu gestirnir. 

Þessi laugardagur með vinum okkar var nú ekki alveg alslæmur því eftir skemmtilega samverustund í hádeginu heimsóttum við gömlu Morgunblaðshöllina og sáum sögusýningu Landsbanka Íslands sem enginn ætti að láta fram hjá sér fara og fengum við frábæra leiðsögn með Sveinbirni Guðbjarnarsyni.  Kærar þakkir Sveinbjörn.

Þegar leið á daginn fór hrollurinn smátt og smátt að hverfa enda við í góðum félagskap langt fram eftir kvöldi.