Búmm! Búmm! Búmm!

Æ nei, ekki aftur og ég sem ætlaði að fá mér smá lúr hér í morgunsólinni.  Þetta kom úr hugarheimi hundsins okkar þar sem hann lá og sólaði sig í morgunsárið.  Hvers vegna þarf mannfólkið endilega að vera með þessi læti?   Bansettir veiðimennirnir eru komnir á stjá og hér ligg ég og fæ ekki einu sinni að vera með í fjörinu.  Ég er nú einu sinni veiðihundur, en það skilur auðvitað enginn.

 Þessi saga endurtekur sig á hverju hausti.  Mannfólkið æðir hér um allan skóginn með hólka sem ég skil nú ekki til hvers eru, en er sagt að ég megi ekki koma nærri.  Mannfólkið eltir upp dádýrin, kanínurnar og fasanana sem eru vinir mínir. Jæja best að reyna að gleyma þessu og sofna aðeins.

  Nei, æ nú er ég kominn í leikinn, en ég er sofandi.  Get samt gefið frá mér smá juff.  Nú kemur einhver og klappar mér.  Já svona, nú líður mér betur.  Ég er öruggur hér heima hjá húsbændum mínum.  Ahhh..