Föstudagsþankar hvutta - æ mig auman

Ég heyrði á tal fóstru minnar um daginn þar sem hún ræddi þá hugmynd að best væri að láta vana mig.  MIG, þennan eðalhund sem hef verið þvílíkt góður undanfarna mánuði og ekki látið mig hverfa síðan óþvera karlinn hér í hverfinu lokaði mig inni heila nótt í þrumuveðri.  Mér finnst hún rosalega harðbrjósta, ég á þetta engan veginn skilið.  Bara kíkt öðru hvoru á tíkurnar hér í sveitinni á undanörnum árum og aðeins einu sinni átt afkvæmi, en við það vil ég nú ekki kannast og hef megnustu andúð á þeim undanvillingum.  Læt bara sem ég hafi aldrei komið þar nærri.

En það er víst engu tauti við hana fóstru mína komandi svo ætli ég verði ekki að gangast undir þessa hræðilegu aðgerð í janúar.  Fóstri minn er nú reyndar ekki á sama máli og finnst þetta óþarfa vesen en ,,yfirvaldið" ræður víst hér á heimilinu.  Æ mig auman, ég kvíði svo hræðilega fyrir þessu. Hef líka heyrt að hvuttar eins og ég verði bara þunglyndir eftir svona meðferð. En hvað verður maður ekki að sætta sig við í henni verslu? 

 

 

 

 

Þú ert algjör snillingur!

Hvað annað? Ég hef alltaf vitað það og þarf ekki að lesa það í stjörnuspá Mbl. til að sannfærast og þó... Snillingurinn ég, get ómögulega gert það upp við mig hvort ég eigi að fara út og koma mér í haustverkin.  Finnst eiginlega ekki alveg tími til kominn þar sem haustsólin yljar manni enn hér á veröndinni og notalegt að fá sér hádegisverð með litasinfóníuna allt í kring.  Veit svo sem að þetta endist ekki mikið lengur og ekki eftir neinu að bíða með að taka inn húsgögn og blóm sem þola ekki kvöldkulið. 

Ætli ég drífi ekki bara í þessu - hum...eða hvað?  Má svo sem alveg bíða til morguns. Ef til vill betra að nota snilligáfuna í eitthvað viturlegra.    

Lítill gutti á afmæli í dag

Sigurður Orri á afmæli í dag og er orðinn stór strákur. Hann er einn af þessum hressu litlu krílum í fjölskyldunni og mikill gleðigjafi.  Til hamingju Siggi minn með daginn og láttu pabba og mömmu stjana við þig og halda stóra veislu! Hlökkum til að sjá þig næst þegar við lítum við heima.  Kossar og knús til þín litli vinur frá okkur hér að Stjörnusteini. 

Síðasti kaffibollinn. Rut Ingólfsdóttir kveður að sinni.

Í morgun fengum við Rut okkur kveðjubolla hér að Stjörnusteini en hún hefur verið gestur okkar undanfarnar sex vikur í Listasetrinu.  Mikið flýgur tíminn!  Okkur finnst hún hafa komið hingað í gær!  Það var mikill heiður og ánægja að fá þessa frábæru listakonu hingað og þökkum við kærlega fyrir ófáar og skemmtilegar samverustundir á undanförnum vikum.  Góða ferð heim Rut mín og takk fyrir að fá að kynnast þér.  Gangi þér vel með öll verkefnin sem framundan eru.

Hvernig á að koma afa í rúmið?

Afi, 85 ára er hér í heimsókn og klukkan langt gengin eitt og sá gamli bara eiturhress og talar og talar.  Úps, hvernig á ég að koma honum í rúmið? Hann sem segist vera andvaka alla nóttina, er ekkert á því að koma sér í bælið!  Örugglega búinn að dorma hér í allan dag á meðan ég fór í verslunarleiðangur.  Ef til vill er hann skíthræddur um að Lilli Klifurmús sé ekki allur og hoppi uppí rúmið til hans. Nei bara segi svona.

Ég og minn elskulegi eigum langan dag fyrir höndum þar sem við erum að taka á móti Lumex genginu hingað í smá teiti ásamt fleira skemmtilegu fólki á morgun og þurfum á smá pásu núna!  Halló getur einhver gefið mér ráð með þann gamla     

Föstudagsþankar hvutta - Lilli Klifurmús gerir sig heimakominn að Stjörnusteini

Hehehe..  hér er búið að ríkja stríðsástand undanfarnar klukkustundir og hún fóstra mín var alveg að missa það!  Og það er allt mér að þakka eða kenna. Ég þefaði uppi Lilla Klifurmús undir borðstofuskápnum á meðan fóstra mín og fóstri ásamt afa Gunna hámuðu í sig kvöldmatinn. Það er vitað mál að hér þarf enga ketti því ég get þefað uppi Lilla hvar sem hann er og allt hans hyski og það veit hún fóstra mín vel.

Þar sem ég lá og nagaði mitt kvöldbein fann ég lykt sem ég vissi að átti engan vegin heima hér í húsinu og fóstra mín sá að eitthvað var í gangi undir borðstofuskápnum.  Kallaði strax til fóstra minn og hann lýsti með vasaljósi undir skápinn en sá auðvitað ekki neitt því Lilli var svo klár að skríða upp bakvið skápinn. Loks tókst fóstra mínum að ná honum undan en þá vildi ekki betur til en svo að hann skaust inn í eldhús og fóstra mín forðaði sér út á veröndina með hljóðum. 

 En Lilli hefur góðan smekk og faldi sig innan um Gestgjafana sem eru í uppáhaldsborði fóstru minnar.  Hún heimtaði að borðinu væri snarlega rennt út og henni afhent Gestgjafinn, sem telur margra ára safn.  Borðið sem er á hjólum fór út og fóstri minn selflutti árgangana í hendur fóstru minni sem allt í einu hljóðaði upp yfir sig og viti menn, Lilli hafði skriðið inn í uppáhalds uppskriftamöppuna hennar og auðvitað slapp hann aftur inn í eldhúsið. Fóstri minn var sem sagt alveg skíthræddur við Lilla ekki síður en fóstra mín. 

Eftir langa mæðu og eltingaleik tókst fóstra mínum að koma honum út og nú er aumingja Lilli einhvers staðar úti í kuldanum,  ja nema hann hafi leitað í Listasetrið því hann hefur víst gert sig heimakominn þar líka en er svo klár að hann nagar bara ostinn úr gildrunum sem fyrir hann hafa verið lagðar.  Nú er fóstri minn búin að setja þessa líka forláta Freschezza skinku í gildruna svo á morgun verður sjálfsagt minningarathöfn fyrir Lilla Klifurmús og hans hyski.

Ég prinsinn fékk þvílíkt klapp og smá kjötbita að launum og er mjög upp með mér af afrekum kvöldsins. Nú er ég aftur orðinn númer eitt á heimilinu.  Æ ég vona samt að ég þurfi ekki að eltast við Lilla aftur og hans kumpána, ég er nú enginn köttur en mér finnst samt gaman að leika mér að þeim, en bara úti.  Var satt að segja sjálfur hálf smeykur við aðskotadýrið. En hafið það samt ekki eftir mér.    

 

 

 

Fyrsta Jack & Jones opnuð í Prag í dag

Egill Þórisson og Bríet Þorsteinsdóttir opna í dag sína fyrstu Jack & Jones verslun hér í Prag.  Verslunin er til húsa í göngugötunni, nánar tiltekið þar sem fyrsta Vero Moda verslunin var opnuð árið 2000. Í dag reka þau hjónin fimm verslanir hér í Prag og Dresden með vörumerkjum frá danska fyrirtækinu Best Sellers. 

 Miklar breytingar hafa verið gerðar á húsnæðinu og verslunarrýmið stækkað upp á aðra hæð og er samtals um 800 fermetrar.  Við óskum ykkur Egill minn og Bríet innilega til hamingju með áfangann og gangi ykkur allt í haginn í framtíðinni.        

Misskilningur barþjóns vakti kátínu ferðafélaga

Fékk áðan póst frá vini mínum sem var með okkur á ferðalagi um helgina og sagðist hafa fengið hálfgert fráhvarfseinkenni í morgun þar sem hann hafði sofnað edrú í gærkvöldi eftir sukk síðustu daga.  Sagt auðvitað meira í gamni en alvöru. 

Ég mundi þá eftir skemmtilegu atviki sem gerðist síðasta kvöldið okkar í Würzburg.  Vinkona mín bað barþjóninn um vatnsflösku en hann skildi ekki betur en að hún væri að biðja um Vodka flösku og auðvitað var svarið ,,Við seljum ekki í heilum flöskum, bara í glösum".  OK, hún bað þá um glas og viti menn, þjónninn setur glas á barborðið og kemur síðan með Vodka flösku og  byrjar að hella glasið fullt. Sem betur fer gat hún stoppað þetta í tíma enda ef hún hefði fengið sér gúlsopa af þessum Guðaveigum hefði aumingja strákurinn fengið vodka gusuna yfir sig beint úr munni gestsins.

Við göntuðumst með þetta félagarnir þar sem hópurinn er hóvær í drykkju og engir berserkir með í  för.     

Vel heppnuð haustferð Wildberries Traveler´s

Í haustlitafegurð Frönsku Sviss Þýskalands var ekki amalegt að ferðast og gleðjast með sextán gömlum vinum okkar hjóna.  Hópurinn dvaldi í þrjá daga í Wirsberg, litlu sveitaþorpi, þaðan sem farið var dagsferð til Selb, Marianské Lazné og Nürnberg.  Við heimsóttum Rosenthal og Villeroy & Boch verksmiðjuverslanirnar í Selb og síðan kíktum við aðeins yfir landamærin til Tékklands svona rétt til þess að fá að sötra aðeins á  Tékkneskum bjór.

Dagsferð var farin til Nürnberg og endað á Kon Tiki þar sem tekið var á móti okkur með blysförum. Jólabærinn Rothenburg var heimsóttur og síðan eyddum við tveimur seinustu dögunum í Würzburg og var m.a. farið í vínkynningu og hádegisverð í Staatlicher Hofkeller sem er í Resedenz Würzburg.  Það var eftirminnilegt hádegi enda enginn smá vínkjallari frá 12. öld með skemmtilega sögu. 

Þessi ferð var svo vel lukkuð að allra mati að ákveðið var að fara aftur saman eftir tvö ár og  þá að sækja  Svía, Finna og Rússa heim.  Ég og minn elskulegi þökkum ykkur, kæru vinir fyrir frábæra haustdaga sem verða okkur ógleymanlegir.      

 

  

Takk fyrir Dýrin í Hálsaskógi

Svo óheppilega vildi til í dag að litli Juniorinn fékk heljarins grjótönd á litla fótinn sinn svo úr blæddi og amma heldur að nöglin fari af stóru tánni.  Það var mikill grátur og eftir að búið var að setja plástur á meiddið var enn grátið sáran.

Hvernig huggar maður lítinn dreng sem meiðir sig í fyrsta skipti?  Mamman, sem vissi að ég hafði fengið Dýrin í Hálsaskógi á DVD frá Heiðu og Jóni mínus datt í hug að setja diskinn í tækið og sjá til hvort það virkaði á lítinn eins árs peyja. Og viti menn, þetta svínvirkaði.  Gráturinn þagnaði og þessi eins árs gamli ömmustrákur horfði andaktugur á skjáinn. 

 Sko, þarna er upprennandi leikari á ferð skal ég segja ykkur.  Í heilar tuttugu mínútur sat hann alveg stjarfur og horfði á Mikka ref og alla mýslurnar leika listir sínar.  En þegar Lilli byrjaði að syngja Vögguvísuna missti hann áhugann og fór úr fangi mömmu sinnar og meiddið var gleymt og búið.

Heiða mín og Jón mínus takk fyrir að gefa mér diskinn með Dýrunum í Hálsaskógi, þetta kemur örugglega til með að virka seinna í framtíðinni.

 

 

   

Wildburries Traveler´s

Nú eru aðeins tveir dagar þar til við gömlu vinirnir hittumst í Frönsku-Sviss Þýskalands en þar ætlum við að ferðast saman í nokkra daga og er mikil tilhlökkum hjá okkur, mér og mínum elskulega. Ég er nú samt með smá hnút í mallanum.  Þar sem ég hef séð um allan undirbúning ferðarinnar  undanfarna mánuði má ekkert klikka.  OK, ég verð þá bara að taka við skömmunum ef eitthvað fer úrskeiðis.

Við erum 18 gamlir félagar sem ætlum að skemmta okkur saman í nokkra daga og ferðast um þetta fallega hérað Þýskalands.  Skemmtiferð með menningarlega ívafi.  Leyfi ykkur að fylgjast með ef tími vinnst til að blogga öðru hvoru.  

Litli Juniorinn í heimsókn hjá afa og ömmu

Það er aldeilis búið að vera fjör hér á heimilinu síðustu daga þar sem litli ömmustrákurinn er búinn að snúa afa sínum og ömmu aldeilis í kringum sig.  Þvílíkur gleðigjafi þessi stubbur sem er auðvitað alveg frámunalega skír eftir aldri og enginn á eins fallegan og skemmtilegan ömmustrák. 

 Það verður hræðilega tómlegt í húsinu þegar hann fer aftur heim á fimmtudaginn með mömmu sinni og pabba. Æ, æ hvað við eigum  að sakna þín elsku stubbur litli. Enginn til að gefa manni blauta kossa og knús.  Ætli amma komi ekki bara fljótlega að heimsæki þig, gæti vel ímyndað mér það.    

Gunnar Helgason áttatíu og fimm ára

Ég ætla að byrja þennan fallega haustmorgun á því að óska tengdaföður mínum til hamingju með áttatíu og fimm ára afmælið.  Þar sem við erum fjarri góðu gamni, litla útlagafjölskyldan, sendum við þér hlýjar kveðjur og vonum að þú eigir góðan dag Gunni minn með öllum hinum sem koma vonandi til með að gleðja þig í dag.  

Síðbúnir föstudagsþankar hvutta.

Þar sem ég kann ekki að kveikja á tölvunni sjálfur og fóstra mín ekki verið viðlátin til að hjálpa mér koma þankar mínir í seinna lagi.  Það er líka allt þessum strákpatta að kenna.  Hann er núna hér í heimsókn og það snýst allt um hann og ég er gjörsamlega einn og yfirgefinn.  Það er varla að þau muni eftir því að gefa mér að borða og ég verð bara að segja það, ég er rosalega fúll á móti.

Fóstra mín skammar mig endalaust allan daginn ef ég gef frá mér smá bofs.  Ég er nú samt að reyna að vera rosalega góður en skil ekki hvað er svona merkilegt með þennan pjakk sem bara segir baba, bö, mama, ehe.  Síðan fæ ég ekki að koma nálægt dótinu sem fóstra mín segir að hann eigi.  Þetta lítur ekkert mikið öðruvísi út en mitt dót svo af hverju má ég ekki líka leika mér að þessu?

OK, hann er jú feikna mikið krútt, verð nú að viðurkenna það og svo fann ég það út að hann á það til að missa fullt af mat á gólfið og það er bara gott mál fyrir hund eins og mig.

En í dag var rosalega gaman, komu hingað margir gestir og allir vildu klappa mér og ég fékk fullt af kampavíni svo ég er bara nokkuð hress eftir allt saman.  Meira seinna. Ciao. 

 

Randver Þorláksson og Guðrún droppuðu hér við í smá teiti.

Það er alltaf gaman að fá skemmtilegt fólk í heimsókn og í dag droppuðu hér inn Randver vinur okkar og hans konu Guðrúnu  í smá teiti, þar sem þau voru á ferð hér með nokkrum góðum vinum í hundrað turna borginni.

Við Randver lékum fyrst saman í Ímyndunarveikinni í Gaggó Rétt og erum búin að vera vinir síðan við vorum í Ísaksskóla. Við vorum samskóla í Gaggó og enduðum síðan saman í Leiklistaskóla Þjóðleikhússins.  Reyndar var Randver ári á undan mér en við sóttum tíma saman þessi þrjú ár og unnum mikið saman í nokkur ár.  Eins og Randver segir oft ,,Þessi stelpa hefur elt mig síðan hún var fimm ára"

Sem sagt fallegur haustdagur með góðum og skemmtilegum vinum hér að Stjörnusteini. Margir höfðu orð á því að gaman væri nú vera listamaður og geta fengið afnot af Leifsbúð í framtíðinni þegar þau sáu okkar litla atalier þar sem Rut Ingólfsdóttir dvelur nú og var svo elskuleg að bjóða hópnum að skoða setrið.  En eru ekki allir listamenn í eðli sínu, bara hver á sinn hátt.