Nú kætumst við á Þorláksmessu

Jæja þá er Skötudagurinn runninn upp ekki það ég borði þennan fisk og aldrei leyft að elda í mínum húsum.  Stundum getur maður haft ítök í sínu eigin eldhúsi. 

Jólakveðjur hljóma hér frá gömlu góðu gufunni og alveg ekta Þorláksmessustemmning hér að Stjörnusteini. 

Þegar ég vaknaði í morgun var minn elskulegi löngu kominn á fætur og eldhúsið ilmaði af rjúpum þar sem beinin voru komin í pott en þar fá þau að malla í allan dag. Bringurnar verða síðan léttsteiktar á morgun.

Restin af heimilisfólkinu svaf enn enda sjáið þið hér þann stutta í gærkvöldi að hjálpa ömmu að skreyta jólatréð og klukkan langt gengin ellefu.

  Maður vandaði sig alveg rosalega!

Þorláksmessa hefur alla tíð verið dálítið spes dagur hjá okkur.  Eftir vinnu sem yfirleitt var um tíu um kvöldið rönduðum við niður Laugaveginn og heimsóttum verslunareigendur sem voru okkar viðskiptavinir.  Jón og Óskar töku alltaf á móti okkur með koníaksdreitli. Yfirleitt var líka kíkt aðeins upp í Árbæ til vina okkar sem þar bjuggu.

Mig hefur sárlega vantað þessa stemmningu eftir að ég flutti hingað og gleymi aldrei einni Þorláksmessu þar sem ég randaði alein um stræti Pragborgar, á meðan minn var að vinna fyrir saltinu i grautinn, háskælandi , sko ég ekki hann.  Mikið rosalega átti ég bágt þá.

 Ég á bara eftir að laga eftirréttinn sem alltaf er Sherry fromage að hætti mömmu síðan ætlum við að skella okkur í bæinn og njóta jólaskreytinga og jólatónleika á götum borgarinnar.

Ekkert væl hér í dag!  Hangikjötið er komið í pottinn en við nörtum alltaf í hangikjöt eftir bæjarferð.

Jæja þá er að skella sér í fómasinn og svo eru bara alveg að koma jól.

Verslunarhefðir Tékka og síðast en ekki síst Let it snow!

Þessi bíður eftir snjónum sem væntanlega kemur ekki fyrr en í fyrsta lagi á annan í jólum ef veðurguðir verða svo vænir að halda spánni.

  Það hefur nú oftsinnis snjóað hér á aðfangadag þó seint væri svo ekki er öll nótt úti enn.

Ég skrapp áðan í smá matvöruleiðangur, vantaði svona smotterí í poka en að sjálfsögðu kom ég heim með sex fulla poka af allskonar óþarfa.  Ekki beint spennandi að fara í matarinnkaup svona á síðustu stundu.  Í fyrsta lagi þá hefur starfsfólkið ekki við að fylla í hillurnar svo sumar eru hálf tómar.  Nei það er engin andsk... kreppa hér ef þið haldið það.

Þegar ég kom að einum af þessum 48 afgreiðslukössum sem auðvitað sumir voru ekki í gangi valdi ég einn sem aðeins 10 manns voru á undan mér og hugsaði:  OK svona 20 mín. bið. Ekkert mál.

Allt í einu voru bara fimm manns fyrir framan mig og sá ég strax hvað var í gangi.  Þau fimm sem stóðu fyrir framan mig stóðu á snakki

Þarna var saman komin hin typiska tékkneska fjölskylda.  Allir voða svona mikið saman að versla í jólamatinn.  Alveg ótrúlegt hvað tékkar eru samheldin.  Það má ekki koma hátíðisdagur eða frídagur þá hópast heilu familíurnar saman í matarinnkaup svo maður getur ekki þverfótað sig á milli hillna vegna þess að allir standa í hnapp og rökræða um verð og gæði.

Hreint út sagt óþolandi þá sérstaklega þegar maður er á hraðferð, en það er ég nú yfirleitt alltaf.

Ég mátti svo sem þakka fyrir þessa einkennilegu hefð i dag vegna þess að biðin varð mun styttri en ég hafði haldið.

Nú ætla ég að fara að laga heitt súkkulaði og gefa fólkinu mínu smá smakk af döðlubrauði með smjöri og eplaskífum.

Svo minni ég veðurfræðinga og alla veðurguði á þetta:

Afi é er a koma till-ín!

Klukkan var að verða hálf sjö í morgun og lítill gutti hringdi í afa sinn til Prag.  Hann var staddur í Leifsstöð með foreldrum sínum á leið til afa og ömmu sín.

Eitthvað hefur hann nú verið lúinn blessaður því eftir þessa setningu var hann farinn úr símanum og þá heyrðist í mömmunni:  Þórir Ingi minn ekki liggja í gólfinu.

Þetta verður langur dagur fyrir lítinn skriðdreka þar sem þau lenda ekki hér fyrr en hálf níu í kvöld. Ég býst nú við því að minn verði nú ekki par hrifinn þegar hann lendir í Köben og enginn afi að taka á móti honum.

En langþráður dagur er runninn upp. 

Nú færist líf og fjör yfir Stjörnustein.

Ætla að fara að hitta jólasveininn og sjá hvort hann á ekki eitthvað í skóinn handa tveggja og hálfs árs ömmustrák.

Njótið nú síðasta sunnudags í aðventu og elskið hvort annað.

 

 

Að gera nákvæmleg ekki neitt en verða örmagna.

Ég skil alveg svona hugarástand í svefni, eða næstum því.    Blessuð konan að hafa annað hvort verið tölvunörd með síþreytu eða svo einmanna og langþráð eftir parý að hún skellti smá færslu hálf sofandi.

Ok nenni nú ekki að velta mér yfir þessu lengur en langaði í framhaldi að segja ykkur hvað maður getur orðið hrikalega þreyttur að gera nákvæmlega ekki neitt!

Eftir frekar stuttan nætursvefn sl. nótt vaknaði ég og ákvað að gera ekki neitt til klukkan ellefu en þá yrði ég að keyra sjálfa mig niðrí bæ því ég átti litun og klippingu hjá eðalklippara borgarinnar honum Honsa.  Sko það er eins gott að hafa tímann fyrir sér hér í jólatraffikinni  en ég var komin tímalega og randaði smá í nærliggjandi götu, svona gluggaverslunarleiðangur. 

Mætti stundvíslega.  Varð að bíða í hálftíma áður en ég komst í stólinn.  Allsherjar gjörningar gerðir á hárinu og eftir þrjá og hálfan tíma (án sígó) stóð ég upp eins og ný manneskja um hausinn en með hrikalega sárann afturenda.  Keypti rándýrt shampoo og næringu frá Hollywood og fór út, vil ekki segja ykkur hvað það kostaði því ef ég yfirfæri þetta á ykkar auma gengi þá mynduð þið fá flog! 

Nú átti ég klukkustund þar til ég átti að mæta í næsta dekur og maginn hrópaði á mat!  Ég fór inn á næsta veitingastað og pantaði mér heitt súkkulaði og gulrótarköku.  Þjónninn sem þekkti mig horfði á mig stórum augum þar sem ég hámaði í mig gúmmelaðið en brosti öðru hvoru voða sætt til mín eins og hann vildi segja:  Jæja vinkona er ástandið svona eftir að þú seldir Reykjavík, gefur kallinn þér ekkert að éta? 

Nú var ég komin í tímaþröng! Reikninginn í hvelli og bauð gleðilega hátíð og út!

Bíllinn var á sínum stað.  Ég veit aldrei hvort það er búið að toga bílinn minn í burtu af því ég legg alltaf ólöglega og stöðumælir er ekki til í mínum orðaforða, ja nema núna í augnablikinu.

Umferðin var til að gera alla hálf vitlausa sem venjulega eru með fulle fem!  Ég náði samt upp í Prag 6 áður en klukkan sló fimm og hljóp inn í Spaið sem er ekkert smá huggó, þið vitið svona Tai dót út um allt og ljúf mussik og svo tala allir á lágu nótunum.  Dísús hvað ég á stundum erfitt með að tala á lágu nótunum. 

En ég andaði djúpt og lagðist endilöng upp á bekkinn sem var notalega heitur.  Þarna eru bekkirnir hitaðir á veturna.  Sko ekkert slor.  Kertaljós og austurlenskur ilmur kemur manni í annan heim.

Tveggja tíma andlitsbað og ég var orðin svo þreytt í öllum skrokknum að mér var helst í hug að panta mér heilnudd á eftir.  Að liggja eins og kæst Skata í tvo tíma og láta dúlla við sig hljómar eins og himnaríkismeðferð en minn eðal skrokkur er bara orðinn svo vanur öllu amstrinu síðustu daga að þetta var hreinlega to much!  Fyrirgefðu Þráinn minn smá sletta.

Ég afþakkaði alla föðrun á eftir og skakklappaðist út í bíl og setti í gang.

Elsku bíll taktu mig nú heim án allra skakkafalla.  Please!  Önnur afsökun til Þráins.

Og eftir nákvæmlega 45 mín  á 160 km hraða var ég komin heim og er nú aðeins að ná mér niður eftir erfiði dagsins.

Ég vona að ég gangi ekki í svefni í nótt og bjóði til veislu en það væri svo sem alveg eftir mér.

 

 

   

Bauð sofandi í kampavínsveislu

Takk fyrir að hnippa í mig Moggamenn.

Enda sit ég hér sveitt við og hamast eins og rjúpan við staurinn að klára þetta vesen svona á milli annarra heimilisþarfa.  Það er þetta líka með nennuna, hún hefur tekið upp á þeim leiða sið að yfirgefa mig einstaka sinnum með árunum.  Annars er ég nú ekkert fyrir að skilja eftir hálfgerða hluti svo ég klára dæmið fyrir 19. des. ekki málið.

Svo af því ég er í pásu þá vil ég bara biðja ykkur um að muna eftir smáfuglunum.

Hér koma tvær hugmyndir sem auðvelt er að setja upp útivið og tekur engan tíma og þarf ekki að hugsa meir um fram á vor því eins og þið sjáið er af nógu að taka.

  Þetta er jólakúla smáfuglanna og þarna má líta hnetur, rúsínur og fl. góðgæti.

Eplatré smáfuglanna.  Fersk epli en skerið í nokkur þeirra vegna þess að litlir goggar eiga erfitt með að komast í gegn um börkinn. 

Farin að halda áfram með jólakveðjurnar.

Síðasti skiladagur jólapósts 19. desember

Jólastemmning við Laufabrauðsbakstur.

  Hér getið þið séð lítinn hluta af laufabrauðinu sem litla fjölskyldan í Prag dundaði við seinnipart dags.

Engar erótískar kökur voru gerðar hér eins og einn af okkar vinum er þekktur fyrir enda sá maður einn af færustu listamönnum Íslands.

Uppskriftin að sjálfsögðu frá tengdamóður Egils okkar og koma kökurnar útflattar beint frá Grenivík.

Við kepptumst við að skera þær út eins vel og við gátum og sátum við fimm við útskurðinn, Egill, Bríet, ég og tvær systur Bríetar sem búa hér núna í Prag, Ingunn og Alma. 

 Litla Elma Lind fylgdist með og skemmti okkur með sínu yndislega babli og eftirhermum þess á milli sem hún skottaðist inn í stofu til að dansa með Siggu Beinteins og krökkunum í sjónvarpinu.  

Minn elskulegi sá um steikinguna að vanda og Egill stóð við að pressa.

Ég hafði aldrei komið nálægt laufabrauðsgerð fyrr en ég kynntist tengdadóttur minni og nú er það hefð hér að koma saman fyrir jól og halda í þennan gamla norðlenska sið. 

Það myndast alveg sérstök stemmning við svona dúllerí.

Takk fyrir góðan og jólalegan fjölskyldudag krakkar mínir.    

  

 

Merkisdagur fyrir 34 árum!

Hann lá við hliðina á mér fyrir 34 árum, bústinn og vel af Guði gerður eins og sagt var. Þvílíkt undur og stórmerki!  Þetta gátum við ungu hjónin úr Breiðholtinu. 

Ég man það eins og það hefði gerst í gær þegar sjúkramennirnir roguðust með mig niður stigann í körfunni klukkan fjögur að morgni, konu ekki einsamla og tuttugu kílóum þyngri fyrir utan fæðingavigtina.  Ég hafði  stórar áhyggjur af því að þeir mundu missa mig, þetta rosa flykki sem ég var og  missa mig af börunum.  Sagðist skildi drepa þá ef þeir létu mig húrra niður stigann.

Aðeins nokkrum tímum seinna fæddist frumburðurinn okkar hann Egill og þvílíkur strákur.  Mér fannst hann fallegastur af öllum börnunum á Fæðingarheimilinu.

  Þessi mynd er tekin við skírn Elmu Lindar í janúar og eins og þið sjáið þá hefur tognað aðeins úr mínum strák.  Nú velmetinn verslunareigandi hér í Prag m.m. 

Innilega til hamingju með daginn Egill minn.  Njóttu vel og sjáumst á eftir.

Jólagleði að Stjörnusteini.

Það var jólalegt hér á föstudagskvöldið þegar gestir okkar keyrðu í hlað. Jólasnjórinn kom eins og eftir pöntun og eins og einhver hafði á orði, þetta var eins og að stíga inn í fallegt jólaævintýri.

Á slaginu hálf átta runnu bílarnir hér að útidyrunum hver á eftir öðrum eins og lög gera ráð fyrir.  Hvað ég kann að meta þessa diplómatísku stundvísi.  Engin hætta á að steikin brenni í ofninum eða súpan sjóði upp úr.

Íslenska kreppan var afgreidd yfir fordrykknum og gaf sendiherrann okkar öllum smá yfirlit yfir allt okkar ófremdarástand.  Snyrtilega afgreitt Sveinn Björnsson, takk fyrir það.

Minn elskulegi stóð sig eins og honum einum er lagið í eldhúsinu og framreiddi hvern eðalréttinn á fætur öðrum.  Hangikjötstartar sem við renndum niður með Svarta dauða.  Humarsúpu með mango, önd sem allir stóðu á öndinni yfir og í lokin ferskum ávöxtum með kampavínssósu.  

 Knús á þig kallinn minn.  Held bara að þér fari fram með hverju árinu.

Möndlugjöfina fékk danski sendiherrann.  Flunkunýja Skoda Oktaviu.  Nei ekki í fullri stærð bjánarnir ykkar, bara svona mini bíl.

Þessi árlegu jólaboð okkar hafa nú alla tíð þótt dálítið spes enda nenni ég ekki að halda stíf og leiðinleg boð þar sem allir sitja með hátíðarsvip og halda uppi einhverskonar gervi samræðum.

Í ár vorum við frá sex þjóðlöndum og sumir gesta okkar hér í fyrsta skipti.  Eftir aðalréttinn sló ég í glas og sagði að nú væri komið að því að tekið yrði lagið.  Ég hef það fyrir sið að láta einn frá hverri þjóð syngja fyrir hópinn jólalag frá sínu heimalandi. Þetta vekur alltaf mikla kátínu og í ár voru lögin frá Baltik löndunum dálítið framandleg og fyndin.

Ég tók í ár Göngum við í kring um einiberja runn, það er að segja þau vers sem ég mundi eftir og lék allan pakkann fyrir hópinn.  Skúraði, þvoði þvott og gekk kirkjugólf með miklum tilþrifum.

  Fékk bjartsýnisverðlaunin í ár!

 

 

 

  

 

 

Ömmufærsla og smá dægurmál.

Spyrja afa! Hringja í afa!  Í gærkvöldi hringdi síminn og á línunni var litli dóttursonur okkar, rétt rúmlega tveggja ára.  Afi ég má fá tvö súkkli?  Afi skildi nú ekki alveg málið fyrr en útskýrt var að sá stutti hafði notað tækifærið, þar sem mamma hans var ekki heima, og reynt að plata pabba sinn að gefa sér tvö súkkulaði úr dagatalinu.  Pabbinn var auðvitað ekkert á því og þetta endaði með því að hann hringdi í afa sinn til að fá hann á sitt band.  Það gekk auðvitað ekki heldur.

Guði sé lof og þökk fyrir Skype á þessum báðum heimilum.  Við mundum slá þjóðhöfðingjann okkar út ef svo væri ekki.

Og nú fer skórinn í gluggann í kvöld og minn verður nú ekki lengi að fatta þann sið ef ég þekki hann rétt.

Annars er hér allt á fullu að undirbúa mikið matarboð á morgun svo ég rétt náði að rúlla Mbl. í morgun.  Rakst þar á grein eftir Glúm Baldvinsson sem ég hafði nú ekki tíma til að lesa fyrr en núna rétt áðan.  Þarna er talað skilmerkilega og tæpitungulaust.  Góð grein sem fólk ætti að lesa.

Ég er enn að reyna að vera sykk frí frá öllu þessu argaþrasi heima og njóta þess bara að undirbúa jólin og hafa það kósí á aðventunni. Hér er allt orðið skreytt utan sem innanhúss og ekkert eftir nema kaupa jólatréð en það fer nú ekki upp fyrr en rétt fyrir jólin.

Ég er komin í jólaskap og hlakka til að taka á móti góðum gestum á morgun. 

Fallegur vetrarmorgun að Stjörnusteini.

Hrímið á trjánum glitrar hér í vetrarsólinni þennan fallega morgun. 

 Ég fór út snemma með hnetur og epli handa smáfuglunum mínum sem sækja hingað í fóður þegar kólna tekur og erfitt er að finna sér fæðu í skóginum. 

Dagurinn í dag er líka merkilegur fyrir það að tengdadóttir okkar hún Bríet á afmæli.  Innilega til hamingju með daginn Bríet mín.  Kíki við hjá þér á eftir.

Það var enn smá keimur eftir smákökubaksturinn í gær hér í húsinu þegar ég kom niður til að fá mér morgunsopann minn. Ég bakaði engin vandræði þetta árið, ja alla vega ekki enn. 

 Þá fara jólin að nálgast og ,,jólaboðavikan" framundan.  Hér keppast margir um að bjóða heim vinum í smá gleðskap og við tökum því nú orðið eins og hluta af undirbúning jólanna.  Veit sem sagt að ég geri ekki mikið meir en að mæta og halda sjálf boð þessa viku.

Eigið góðan dag og munið eftir smáfuglunum.