Þetta verður hrikalega langur föstudagur

Man ekki betur en þetta hafi alla tíð verið svona á okkar landi.  Ef útivistaveður var ekki skaplegt  varð maður bara að hanga inni allan daginn og bíða...... Passían í útvarpinu og allir með helgislepjusvip á andlitinu. 

Okkur krökkunum var bannað að spila á spil og stranglega bannað að hlusta á ,,okkar" tónlist en viti menn, við máttum fara á skíði ef veður og færð leifði.  Það þótti nefninlega alveg sjálfsagt að skemmta sér á skíðum og þar mátti hlægja og skrækja af hjartans list.  En um leið og maður var kominn inn í hús var byrjað að sussa á mann og maður minntur á hvaða dagur væri.

 Var þá bara þessi hátíðleiki innanhúss? Ojú ætli það bara ekki.  Við, á mínu bernskuheimili vorum ekkert kristnari en hver önnur fjölskylda en einhverra hluta vegna var þessi siður í hávegum hafður og það var alltaf fiskur í matinn, það bara tilheyrði.  Ojæja, við vorum þó ekki látin fasta.   

Bingó bannað á ákveðnum tímum

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 6.3.2008 kl. 08:20]

Já munið, fæ hroll í mig, maður mátti ekki neitt, hvernig áttum við krakkarnir að skilja það, en sem betur fer er þetta breitt, nú eru allir á ferðinni og ekkert vesen
það verður fullt hús hjá mér um Páskana, Íris mín verður flutt hingað og sonur minn ætlar að koma með Sollu mína og  börnin sín yndislegu.
Og það verður sko fjör í bæ, eins og ætíð er við erum saman komin.
                              Knús kveðjur Milla.