Ég er soddan hænumamma

Ef það eru ekki tafir hjá verktökum þá eru það tafir sveitafélags.  Eftir hverju er verið að bíða, einu stórslysinu í viðbót?  Ég á mjög bágt með að skilja þetta og mig óar við því  í hvert sinn sem ég veit af mínum nánustu út á þjóðvegum landsins og ekki bara þarna heima heldur líka hér erlendis þó vegirnir hér séu betur merktir ef um vegavinnu eða umferðaróhöpp er að ræða þá gera slysin ekki boð á undan sér því er nú ver og miður.

Um daginn þegar við vorum að keyra frá Munchen til Prag í samfloti með dóttur okkar, tengdasyni og barnabarni dróust þau dálítið aftur úr.  Við vorum búin að vera í símasambandi alla ferðina en þarna sem við hjónin vorum komin langleiðina að ,,landamærunum" höfðum við ekki náð sambandi við þau í nærri heila klukkustund og mér var farið að líða frekar illa, maginn kominn í hnút og heilmið drama í gangi hjá minni.

Ég endurtók í sífellu það er örugglega eitthvað að, þau ansa hvorugum símanum, við verðum að snúa við.  Ég var næstum búin að sannfæra minn elskulega um að ég hefði rétt fyrir mér svo hann ákveður að stoppa á næstu resteriu.  Ég held áfram að hringja og fæ ekkert svar.  Síminn hringir út og vinaleg rödd segir að báðir símar séu utan þjónustusvæðis.  Það gat alls ekki staðist vegna þess að símarnir okkar voru inni allan tímann.  

Þegar þarna er komið er ég orðin verulega histerisk og segi:  Nú keyrum við bara á næstu lögreglustöð og fáum að vita hvort slys hafi orðið á leiðinni.

- Bíðum aðeins segir minn elskulegi en er orðinn ansi þungbúin enda með konuna í rusli í framsætinu.

Einhverra hluta vegna hafði hann parkerað bílnum þannig að hann sá út á hraðbrautina og allt í einu segir hann...-  Þarna eru þau!

Ég píri augun og segi þú getur ekki séð svona vel frá þér

- Jú ég sá númerið, þetta eru þau.

Við brennum af stað og náum í skottið á þeim eftir örfá augnablik, og ég gef merki um að þau eigi að hringja í okkur um leið og við rennum fram úr þeim.  Ég hugsa að augnatillitið sem dóttir mín og fjölskylda fékk þarna hafi ekki verið neitt sérlega fallegt.

Hún hringir og segir -  Varstu að reyna að ná í okkur, æ símarnir voru báðir á silent!

Ég húðskammaði hana fyrir tillitleysið þegar við komum heim og hún lofaði að þetta kæmi aldrei aftur fyrir en ég sá að hún brosti út í annað yfir móðursjúkri móður sinni.

Æ það er bara aldrei of varlega farið í umferðinni og vonandi laga þeir þennan vegarspotta við fyrsta tækifæri.

   

 

Sveitarfélög tefja vegabætur

Athugasemdir

[Ragga frænka (IP-tala skráð) 12.8.2008 kl. 20:30]

Hahahahaha.... ég sé ykkur mæðgurnar alveg fyrir mér! Soffa voða róleg yfir þessu öllu saman og þú alveg í panik!!

[Kristín Gunnarsdóttir, 12.8.2008 kl. 20:40]

Já Ía mín, þú ert svona hænumamma eins og ég, ef að yngsta dottlan ekki ansar í heimasímann eða gemsann á kvöldin þá er ég komin með taugaáfall, T:D: Guð það er einhver buin að brjótast inn hjá þeim og jafnvel drepa þau,þá hafa þau kannski skroppið í bío eða út að borða en littla mín hríngir nú altaf ef hun sér að ég er búin að reina að ná í hana, þetta er hryllileg tilfinning, en svona er maður bara og hun er með áhyggjur af gömlu að vera ein.

Góða nótt elsku Ía

[Ía Jóhannsdóttir, 12.8.2008 kl. 20:50]

Ragga þetta var ekki par findið!!!!  Gaman að heyra frá þér vinkona.

Já Kristín maður er bara svona gerður og svo er bara gert grín að manni!!! hehehhe

[Ásdís Sigurðardóttir, 12.8.2008 kl. 22:16]

Ég er líka þessi ungamanna eins og þið, finnst í rauninni ágætt að hafa börnin í svolítilli fjarlægð, þá er ég afslappaðri.  Góða nótt Ía mín og hafðu það sem best.

[Eva Benjamínsdóttir, 12.8.2008 kl. 22:28]

Lýsandi frásögn, gott skot í stuttmynd. Góða nótt Ía mín

[Jenný Anna Baldursdóttir, 12.8.2008 kl. 22:42]

Vá hvað ég tengi þarna.  Er algjörlega svona og ég hefði gefið dætrum mínum lúkk dauðans.

Arg, maður heldur reglulega að börnin manns séu liggjandi á spítala í besta falli.

En léttirinn er góður.

[Sigrún Jónsdóttir, 13.8.2008 kl. 00:36]

Ég er svona líka

[Ía Jóhannsdóttir, 13.8.2008 kl. 00:41]

Ásdís þú meinar svona eins og í den þegar þau áttu að vera á leið heim úr skóla og maður heyrði sírenuvæl heheheh

Eva já því ekki svona komik-drama

Jenný þa' var eitthvað í þá áttina lúkkið sem hún fékk frá mér hehehehe. en MG hvað ég varð fegin að sjá þau.

[Hulla Dan, 13.8.2008 kl. 08:31]

Æ hvað ég er fegin að ég sé ekki sú eina sem upplifi svona sjúkar stundir.
Þetta er ekkert smá óþolandi augnablik þegar maður veit ekkert.
Sem betur fer hef ég alltaf rangt fyrir mér og er því mikið glöð.

Vona að dagurinn verði notarlegur.

[Þröstur Unnar, 13.8.2008 kl. 11:10]

Einn hænupabbi hérnamegin.

kveðja

ÞG

[Eva Benjamínsdóttir, 13.8.2008 kl. 12:43]

Þinn elskulegi, pollrólegur, þú að tryllast í histeríu, þú efast,. Hann hefur svo rétt fyrir sér?!...einmitt grátbrosleg sena.