Eru þið alveg að missa það þarna uppi á ísaköldu landi!

Vá bara það að detta niður á hugmyndina er eitt og sér túskildings virði en það að framkvæma þennan gjörning hlýtur að hafa kostað blood, sweat and tears.  Hugsið ykkur úthaldið hjá listamanninum.  Að standa í þessu í öllum veðrum (geri sterklega ráð fyrir að þetta hafi verið framið á Íslandi)  berjast á móti storminum í grenjandi rigningu bara til þess eins að bera grjót í haug, já og gangsstéttahellur eða eru þetta ekki hellur þarna efst?

Mér finnst hann alveg hafa átt skilið að fá annan túskilding fyrir það að hálf drepa sig á þessum burði en að kaupa  ljósmynd af fyrirbærinu fyrir 10 millur, Já sæll, er ekki alveg allt í lagi þarna heima!!!!

Láttu nú ekki svona Ía mín segja sumir núna, þetta er list! 

Sér er nú hver helvítis listin urra ég bara á móti!

  Alveg skítsama hvað ykkur finnst, þið megið kalla þetta list ég hef bara ekki geð í mér að meðtaka þetta núna. 

Á meðan leikskólagjöld hækka, bensín, olía, sígó og bjór sko ég meina allt þetta allra nauðsynlegasta sem almenningur þarf á að halda til að geta lifað þarna uppi á klakanum þá er verið að kaupa ljósmynd af gjörning! 

Ástæðan jú okkur vantaði svona í safnið!  Áttum enga svona mynd fyrir!  

Segið mér hver hefur gaman af því að skoða svona myndir og hvar í ósköpunum á hún svo að hanga?   Spyrjið eftir henni aftur eftir u.þ.b. hálft ár, þá verður svarið:  ,,Ha jú ég man eftir henni ætli henni hafi ekki verið komið fyrir hér niðri í geymslu". 

Og þar kemur hún til með að liggja um ókomin ár! 

Hér urra ég á eftir efninu!  Djöf..... það sem veröldin er klikkuð á köflum! 

 

Dýrasta verkið

Af Hnallþórum og það að taka viljann fyrir verkið.

Helgin liðin.

Nú er þetta að verða helv... töff. Virðist ætla að ná saman á milli gjafa.  Enginn svona opsadeisí dagur lengur. Skil alveg núna fólk sem neitar að ganga í gegn um þetta trekk í trekk en það góða við þetta er þó að þetta tekur allt enda.  Eftir mánuð verð ég farin að dansa aftur.

Ég var búin að segja ykkur að ég á besta og elskulegasta eiginmann í heimi það versta er að ég læt hann allt of sjaldan vita af því. Hann reynir allt hvað hann getur að létta mér lífið þessa dagana en stundum er ég bara ekkert nema fýlan og finnst hann bara eigi að láta hluti eiga sig, ég ætti að geta gert þetta sjálf.

Ég hafði hugsað mér fyrir helgi að nú ætti ég að skella í eina klessu svona til málamynda ef einhver ræki hér inn nefið en það varð ekkert úr framkvæmdum en stunum er eins og við hjónin hugum nákvæmlega það sama svo í gærmorgun tekur minn bökunarbókina mína og byrjar að hræra í súkkulaðiköku. 

Ég lét þetta fara í pirrurnar á mér og varð hrikalega fúl á móti. Hann átti bara ekkert með það að taka hugsunina frá mér og færa hana til raunveruleikans.  Andsk... frekja og svo líka það að hann kann ekkert að baka!  Flest annað fer honum vel út hendi en bakstur er eitthvað sem hann hefur alls engin tök á. 

Enda kom það í ljós þegar hann, þetta líka montinn, skellti  Hnallþórunni á borðið fyrir framan tengdadóttur og son.  Kakan var kolfallin en til að bæta það hafði hann sullað saman súkkulaði og einhverju fleiru og skellt yfir svo flæddi yfir barmana á kökudiskinum. Bar þetta svo fram með þeyttum rjóma svona sem punktinn yfir i-ið.  

Ég sem hafði fylgst með aðförunum við baksturinn sagði ekki orð en tengdadóttirin sagði svona frekar pent:  Hvað er nú þetta?   Ég sagði að við yrðum að taka viljann fyrir verkið hann væri búin að hafa mikið fyrir þessu allan morguninn.  Tengdadóttirin leit sposk á mig og sagði:Þú hefðir nú aldrei borið þetta á borð.  Svona slys hefði farið beint í ruslið.

Kakan smakkaðist samt alveg ágætlega.

Það sem ég elska þennan mann, það er alveg dæmalaust! 

 

 

 

Ég ætlaði að skrifa um allt annað en held að lyklaborðið sé með sjálfstæða hugsun í dag.

Ég rúllaði upp og niður fréttablöðunum hér í morgun með kaffibollann rjúkandi við hlið mér. Þunnar fundust mér fréttirnar og mér var hugsað til gömlu senjoritunnar sem bloggaði 97 ára. 

Hvað er það sem gerir bloggið svona áhugavert?  Væri ég að blogga ef ég byggi á Íslandi, lifði þessu venjulega lífi hins dæmigerða landa míns sem segir að ekkert sé nýtt að frétta síðan síðast þegar við töluðum saman. 

Þetta er t.d. dæmigert þegar ég spyr hvað er að frétta?

- Bara svo sem ekki neitt, allt bara við það sama og svo kemur smá dæs í lokin.

Ég reyni yfirleitt að veiða einhverjar fréttir svo stundum fæ ég þetta......

....- ja Stína átti afmæli um daginn.

-Ok og hélt hún veislu, var ekki fjör?

- jú það var haldið í so and so salnum og var bara ágætt, sogið upp í nefið svona til að gefa til kynna að þetta hefði nú ekki verið par merkilegt afmæli og óþarfi að tala um það meir.

- so erum við að fara upp í bústað um helgina

- jæja og ætlar einhver að fara með ykkur.

- Nei krakkarnir nenna ekki lengur með okkur, ætluðum að bjóða Jón og Gunnu en þau eru eitthvað upptekin þessa helgi.  Held að mamma hennar sé að fara á elliheimili eða eitthvað sollis.  Svo ætli við verðum bara ekki í því að mála veröndina.  Annars er nú spáin ekkert góð, held það eigi að rigna alla helgina, langt dæs alveg neðan úr maga fylgdi hér á eftir.

- Hva nú þá er bara að hafa það kósí inni og njóta þess að lesa góða bók eða ræða málin.

- Já æ ég veit ekki til hvers við erum eiginlega að eiga þennan kofa. Nenni varla að fara lengur þarna uppeftir.  Svo er nú han Nonni minn ekki sá skemmtilegasti svona einn og sér.  Alveg ótrúlegt hvað maðurinn getur sofið þarna uppfrá. So er ég alveg að drepast í mjöðminni og blóðbrystingurinn er upp úr öllu valdi.  Maður er nú so sem ekki fertugur lengur. 

- Jæja, heyrðu segi ég ,tala við þig betur seinna.  Verð að skreppa aðeins núna.  Farðu nú vel með þig og já, góða skemmtun um helgina.

Legg tólið á og þakka fyrir að ég eigi ekki bústað lengur á Íslandi sem þarf að bera fúavörn á veröndina á hverju ári og það sé upp á Guð og lukkuna að maður fá einn dag án þess að hann rigni.

Ég gæti haldið áfram hér í allan dag ætlaði að skrifa um eitthvað allt annað en hér er ritað en læt þetta bara standa.

Var ég ekki að tala um bloggið  og af hverju ég væri eiginlega að þessu hér.  OK segi ykkur það bara seinna.

Stórt knús inn í góðan föstudag með öllu því sem hann kemur til með að gefa ykkur.

 

 

 

Elsti bloggari heims allur

Getur einhver vitringurinn hannað rafmagnsflysjara fyrir aspas.......

Fáir fussa við ferskum aspas með ítalskri pharma skinku og Hollandaise sósu eða hvað?  Nei held ekki en mikið óskaplega er nú þessi athöfn við að flysja þetta frábæra grænmeti þreytandi og seinlegt. En tilhugsunin um þetta ljúfmeti í munni gerir það að verkum að þú lætur þig hafa alla þessa fyrirhöfn.

.......ég skildi glöð borga vel fyrir þannig græju. Hann (flysjarinn) mætti líka þjóna í víðtækari tilgangi þá er ég að hugsa um annað gott grænmeti sem við stöndum sveitt við að flysja áður en skellt er í pottinn. Nú segir einhver, hva ertu að flysja, þá helst vítamínið ekki í gærnmetinu.  Já elskurnar mínar við hér á þessu heimili étum ekki skrælling, síðan lítur grænmetið svo miklu fallegra út flysjað.   

Það var Þýsk vinkona mín sem kenndi mér, konunni úr norðri hvernig best væri að hantera og elda aspas, þennan góða vorboða mið Evrópu. Ég sýð hann alltaf í sykurvatni það gerir reginmun á bragðinu.  En mikið vildi ég að einhver vitringur gæti fundið upp annað verkfæri en þennan venjulega aspasflysjara til að létta okkur verkið.  

Af hverju er ég að pæla í þessu núna jú vegna þess að ég stóð í nærri einn tíma í fyrradag við að flysja aspas sem ég ætlaði að hafa í hádeginu handa gestum mínum. En það var þess virði og þessir sænsku vinir okkar sem komu hingað jömmuðu og ummuðu yfir góðgætinu.

Í dag skín sólin eins og fyrr og kominn tími til að koma sér á fætur og finna einhver smart sumarföt því nú skal halda til afmælisveislu í hádeginu.  Við vinkonurnar ætlum að halda surprise party fyrir Írska vinkonu okkar sem varð sextug í síðustu viku. 

Dagurinn er sem sagt að byrja vel og verður vonandi einn af þessu opsadeysí dögum.

 

 

Að njóta þess að vera til

Já ég líka ef ég hefði kosið! Til hamingju Jóhanna.  Frábært að þú skildir bjarga þjóðinni fyrir horn og lenda í öðru sæti annars værum við bara í djúpum skít eða þannig. Ja ekki lýgur útvarpsstjóri vor.

 Til lykke med dagen Norge!  17. mai og líka með strákspottið hann Rybak. 

 Ég á vin  sem heitir Rybak en hann er einn af fremstu glerlistamönnum Tékklands  Gæti verið  að þeir tveir væru skildir, annars þori ég að éta skóna mína upp á það að minn Rybak mundi aldrei  viðurkenna að hann væri ættaður frá Hvíta Rússlandi. Þannig er nú það.

Dagurinn hér var bara einn af þessum sólardögum eins og þið upplifðuð heima á Íslandi í dag.  Hitinn yfir  25°  (var ekki líka hitabylgja heima, held það barasta)  og ég ákvað í morgun að nú færi ég út í garð og reyndi aðeins að hreinsa til, alla vega í einu beði eða svo.  Þrátt fyrir brunaverki í öllum skrokknum og velgju þá ákvað ég að ég skildi sjá til hvað ég gæti gert. 

Ég fékk líka þessa fínu uppörvun frá lækninum mínum í síðustu viku.  Hún sagði að ég væri ein af hennar uppáhalds sjúklingum.  Ég væri svo jákvæð og eins og hún orðaði það:  Að hafa sjúkling eins og þig er það sem gefur mér kraft og lífinu gildi og ég finn að starf mitt er einhvers virði.  Alla vega orðaði hún þetta einhvern vegin svona.  Og þetta gaf mér ekki minni styrk og áframhaldandi vilja til að berjast áfram.

Þess vegna fór ég út í morgun og vopnaðist hrífu, skóflu, röku, hjólbörum og setti upp þessa líka fínu garðhanska með bláum blómum á handarbakinu.   Verð alltaf að vera pínu dúlluleg þó ég sé bara að grafa í illgresinu með rassinn upp í loft.   Það er bara part av programmet. 

Það var nú ekki bara ég sem fór í garðverkin í dag heldur líka minn elskulegi sem fór eins og stormsveipurá traktor og orfi um alla landareignina. 

Ég verð að viðurkenna að það var yndisleg tilfinning að standa undir sturtunni eftir sex tíma vinnu í garðinum vitandi það að maður hafði getað gert eitthvert gagn.

Eftir sturtuna  hófst þessi venjulega meðferð.  Mouse í hárið til að gera það meira fluffy ( er alltaf á nálum að það fari að hrynja af mér) andlitskrem, augnkrem þið vitið maður er auðvitað eins og harmonikka í framan.  Boddy lotion, fótakrem og grejer.  Svo fór ég í sumarskápinn og dró fram, held ég, fimmtán ára gamlan síðan kjól sem ég skellti yfir mig og vá hvað mér leið vel.  Smá brunaverkir en iss, hva, maður lifir það nú af.

Síðan fór ég út og blandaði mér einn af mínum uppáhalds sumardrykkjum.  Martini Rosso, agúrka, appelsína og sprite.  Og með þetta fór ég síðan og gekk um landareignina eins og drottning í ríki mínu og horfði hreykin á frábært dagsverk okkar hjóna.  

NB. Minn elskulegi kom síðan hálftíma seinna, hreinn og strokinn og við sátum saman í kvöldsólinni og nutum þess að vera til. 

 

 

 

 

Ég hefði kosið Ísland

Maður kemst í hátíðarskap við að lesa svona fréttir sem ylja.

Þegar maður heyrir af rjómablíðu og að hitastigið fari upp yfir 15 gráðurnar þá er ekki alveg laust við það að maður gæti vel hugsað sér að skreppa heim.  Setjast á kaffihús í miðbænum, að sjálfsögðu sólarmegin, rölta síðan niður að tjörn og jafnvel að skreppa í heimsókn í Grjótaþorpið.

Ekki skemmir heldur að nú stendur yfir Listahátíð og Fjölmenningarhátíð hvað sem það merkir nú, sjálfsagt fjölskrúðug menning í hátíðarskapi. Sem sagt gaman að þessu og hitinn sló met eða var það ekki.   Gula fíflið skein á réttláta sem rangláta og það blakti ekki hár á höfði í hitabylgjunni sem fór yfir landið.  Æ eitthvað svo krúttlegt. 

Er komin hálfa leiðina heim bara við að lesa svona góðar og fréttir sem ylja. 

Svo á morgun heyrir maður af frábæru grillveislunum út um allan bæ og síðan hvað við hefðum átt það svoooooooo skilið að vinna Eurovision hehehhe....... bara klúður hjá dómnefndinni, örugglega vitlaust talið eða þannig! Enginn nær þessu alveg, allir eitthvað svo voða hissa.

Við sem vorum algjörlega best í keppninni.  Ég meina það við vorum BEST!!!!

 Og svo bara þið vitið það þá verður EKKI horft hér á Eurovision í kvöld.

 

Stemmning í blíðunni

Verið bara smart casual og byrjið að vinna!!!!!!!!!!

Jahá maður bara krullast allur upp eftir að lesa nýjustu fréttir frá hinu stóra Alþingi.

Þar sem þingheimur sat á skólabekk í dag og kynntust reglum pródakolsins vona ég að allir þeir nýliðar sem sátu þarna,  eru það ekki yfir tuttugu manns, hafi tekið vel eftir. Þetta er auðvitað alveg nauðsynlegt í byrjun þings að kynna lög og reglur Pródakols og fara eftir þeim líka.

Sko nú tala ég grínlaust og af reynslu.

Með hálstau eður ei, elskurnar mínar okkur gæti ekki verið meir sama það eina sem við biðjum um er að þið byrjið að VINNA!  Og verið bara snyrtilega til fara og farið í sturtu áður en þið mætið í vinnuna svo þið lyktið ekki af erfiði gærdagsins.

Bendi ykkur á að það er líka til eitt outfit sem heitir Smart Casual.

Annars hafa fréttir frá okkar nýja Alþingi aðeins truflað mig.  Skal viðurkenna að ég hef nú ekki lesið allar frá a til z en sá í morgun hvað Jóhanna okkar stóð með sínu fólki í norðangarra og barðist gegn vindinum, var ekki fyrirsögnin einhvernvegin þannig.

Fyrirgefið hvern andsk......var hún að þvælast norður og halda fyrsta þingfund á Akureyri?  Var verið að mála þingsali? Veit að það var verið að skipta um einhverja rúðu sem tók óratíma að panta, Yeh right!  

 Og ég segi nú bara eins og hún tengdamóðir mín sagði oft: Ja hérna, og eitthvað hefur það kostað!!!!!    Ekki málningin eða rúðan heldur ferðir fyrir hersinguna norður í garrann.

Æ mér r svo sem alveg sama svo framalega sem þau hafa verið að vinna en ekki verið í einhverri sportreisu!

Svo ég haldi aðeins áfram þá setti að mér svona kjánahroll þar sem ég horfði á viðtal við einhverja Guðfríði Lilju þingkonu, held hún sé frá VG, þar sem hún sagði að þingmenn hefðu verið að læra margt gagnlegt í dag þ.á.m. að klæðast FÍNUM FÖTUM.  JÁ SÆLL!!!!!!   Fínum fötum. Hehehehe...

Elskurnar minar komið bara fram eins og ykkur líður best en snyrtileg svo bara þannig að þið verðið okkur ekki til háborinnar skammar en landi og þjóð til sóma. 

Berið virðingu fyrir embætti ykkar og stöðu, það er það eina sem við biðjum um með eða án hálstaus.

Og bara svona til að þið krullist öll aðeins upp og fáið smá fiðring í mjóhrygginn þá finnst mér alltaf karlmenn frekar sexy með Breskan Lord klút um hálsinn. Eitthvað svo traustvekjandi. 

Einhver hvíslaði því að mér um daginn að þetta væri að verða inn aftur. 

Og aldrei lýgur almannarómur! 

 

 

 

Þingmenn læra góða siði

Við verðum að horfast í augu við það að lífið okkar verður aldrei samt.

Má mann ekki kvarta aðeins, jú mann má það alveg.

Þetta er líka spurning um hvort grasið sé græna hinu megin girðingar eins og svo margir halda.

Hingað til hef ég ekki kvartað yfir því að búa hér innan um villt dádýr, snáka, snigla,kanínur, héra, moldvörpur að ógleymdum fuglunum sem ég tel vera sérstaka vini mína.  Sveitasælan hefur átt vel við mig og hér hefur mér liðið eins og blóm í eggi og ekki haft yfir neinu að kvarta fyrr en allt í einu núna þá finnst mér þessir 50 km frá borginni vera næstum óyfirstíganlegur þröskuldur.

 Ég er líka þreytt og við bæði það fer ekkert á milli mála.

Fyrir tveimur og hálfum mánuði gat ég stjórnað mínum ferðum og þar sem ég er ekki morgunmanneskja þá valdi ég yfirleitt eftirmiðdaga til að fara minna erinda inn í borgina og yfirleitt reyndi ég að komast hjá því að fara tvær ferðir á dag þessa 50 km hvora leið.

Nú get ég ekki lengur stjórnað þessu sjálf.  Nú verð ég að fara eftir því hvað aðrir segja mér að gera og ég verð að gegna. Tvisvar í viku verðum við að vakna fyrir allar aldir, löngu áður en haninn galar og keyra 70 km upp á spítala hvora leið.

Já lífsviðhorfið hefur breyst mikið á þessum stutta tíma og við höfum orðið að horfast í augu við það að það verður sjálfsagt ekki svo auðvelt að búa hér upp í sveit þar sem við verðum að sækja allt inn í borgina.  Jafnvel næsti stórmarkaður er hér í 30 km fjarlægð. 

Við sjáum líka fram á það að það verður ekki auðveldara með árunum að sjá hér um landareignina án þess að hafa utanaðkomandi aðstoð. 

Við erum líka að horfa á eftir vinum okkar hér fara aftur til síns heima og við erum nú komin í hóp þeirra sem lengst hafa verið hér í landinu og við erum örfáar eftirlegukindur.

Ég vil nú ekki segja að við förum að flytja héðan alveg á næstunni en alla vega erum við farin að hugsa okkur til hreyfings en við komum nú til með að gefa okkur nokkur ár í viðbót hér að Stjörnusteini.

Draumurinn er að eignast fallega íbúð hér í Prag með útsýni yfir Moldá og síðan athvarf á Íslandi og jafnvel þriðja staðinn svona in case einhvers staðar í suðurhöfum.

Já það er ljúft að dreyma fallega drauma og ég læt það eftir mér öðru hvoru.

Annars bara góð í kvöld eftir langan dag í borginni. 

Hvað það var gott að koma heim og fara úr haldaranum og í gamla velúrsloppinn.

Og svo bara svo þið vitið það þá verður EKKI horft á Eurovision á þessu heimili.

 

 

    

 

 

 

 

Yndið mitt yngsta og besta......

.....á afmæli í dag.  Þegar við hjónin óskuðum hvort öðru til hamingju með daginn hér snemma í morgun þá bætti minn elskulegi við:  Mikið líður tíminn hratt.  Og er það hverju orði sannara.  Mér finnst svooooo stutt síðan Soffa mín var lítið óstöðvandi skott, ef ekki dansandi þá syngjandi allan liðlangan daginn.

Það fyrsta sem ég gerði alltaf þennan dag var að gá til veðurs.  Hvort möguleiki væri á að halda veisluna í garðinum, alla vega að hersingin sem fylgdi alltaf okkar dóttur gæti verið úti við alla vega part af degi.  Ég held að það hafi aðeins einu sinni gerst að ég gat skreytt úti með blöðrum og höttum og hersingin fékk þá útrás við útileiki. 

Alveg viss um að allur þessi vinkvennahópur hefur verið með athyglisýki þegar þær voru krakkar.  Í minningunni er það þannig alla vega.  Allt bráðvelgefnar stelpur og hver og ein með sín séreinkenni sem fengu að njóta sín hvar og hvenær sem var. Ófeimnar við að láta ljós sitt skína og allar voru bestar. 

Soffa best var skrifað í allar bækur á tímabili heheheh.... enda best! 

Í haust þegar ég hitti nokkrar af vinkonunum í mömmukaffi hjá Soffu minni voru þetta orðnar ráðsettar húsmæður með börn og buru. Glæsilegar ungar konur sem ég hef fylgst með frá því þær voru í leikskóla.  Gaman þegar vinkonur halda svona vel hópinn.

Elsku dúllan mín til hamingju með daginn og njóttu vel. Sendi þér stórt knús frá okkur pabba!

 

 

Fór líka í þennan bláa flotta í kvöld

Já gott mál að hún komst í kjólinn og þetta líka flottan blápívóttan og glæsilegan.  Veit ekki alveg hvort hann á að tákna hafið okkar bláa eða jöklana en kemur flott út, smart og glæsó! 

Talandi um kjóla þá átti mín í stórvandræðum í dag þar sem hún fór að huga að einhverju til að klæðast í fyrir kvöldið.  Ekki neitt of formlegt heldur bara svona kasjual smart.  Þegar konur hafa misst fimmtán kíló er ekki miklar líkur á því að fötin frá því í fyrra passi lengur.  Kona er samt búin að bæta á sig einum fjórum á einum mánuði og geri aðrir betur.

Hafið þið lent í því að máta og máta í heilan klukkutíma og vera nærri á grátnum þar sem ekkert fannst viðeigandi eða passandi skápnum fyrir næsta boð.  Aldrei nokkurn tíma hef ég bölvað því að hafa misst kílóin fyrr en núna þessar síðustu vikur þar sem allt hangir niðrum mig í orðsins fyllstu. 

 Og fíflið ég fattaði ekki fyrr en nú að nú er must að fjárfesta í nýjum dressum. 

Ég bjargaði mér fyrir horn í kvöld þar sem ég fann 25 ára gamlan kjól, þennan litla svarta (minn er reyndar dökkblár) og skellti yfir mig marglitu silkisjali svo það sást ekki hvað hann var víður um rassinn og trosnaður á saumum og mætti í þessari múnderingu hjá vinum mínum í norska í kvöldmat. 

Við áttum saman skemmtilegt kvöld þrátt fyrir að ég var svona í hálfgerðum Öskubuskufíling.

Farin í  verslunarleiðangur.  Vantar tilfinnanlega svona sparidress með viðhengi og sollis, Jenný kallar það fyrirkomulag. 

 

  

Jóhanna Guðrún söng í keppniskjólnum

Æ, æ nú verður blaðamaður að vanda sig betur.

Ef dæma má af fyrirsögninni þá eru tré komin á harðahlaup frá Fælledparken eftir blásaklausum borgarbúum til þess eins að koma þeim  fyrir kattarnef.  Síðan veit ég ekki hvort umrætt tré var sagað í búta og liggur eins og hráviður um eitthvert Allé eða hvort það voru mörg tré sem voru felld.

Þessi er líka rosa góð:  Lögreglan fólk danska heimavarnaliðið til þess að loka garðinum.  OK, ef þetta á að vera að heimavarnaliðinu hefði verið falið að loka garðinum sem ég held að sé nokkuð rétt þá er það alveg hrikalega fyndið að það þurfi heilt varnalið til þess að loka smá grasgarði í Köben. 

Síðan eru tré að velta um koll þarna líka ef trúa má fréttinni. Mér finnst nú eiginlega betra að segja að tré rifni upp með rótum heldur en þau geti oltið. Ja jú auðvitað geta þau oltið ef þau eru ekki rótfest.

Iss annars verður okkur öllum á í messunni en þetta var bara svo hrikalega áberandi ruglað og gert í fljótfærni. 

 

 

Tré varð manni að bana

Rússland á lista yfir þau lönd sem okkur langar að heimsækja.

Við áttum líka að vera á leiðinni til Moskvu núna.  Nei ekki til að syngja bakraddir með Íslenska Euro liðinu okkar heldur ætluðum við að ferðast þarna um í tvær vikur með góðum vinum að heiman.

Svo kom kreppan og vinir okkar hættu við.

Svo kom meinið og við hættum við.

Hvað síðan verður kemur í ljós með tíð og tíma.

Ég segi nú eins og krakkarnir:  Ég ætla samt að heimsækja þetta stóra land einn daginn!

 

  

Íslandi spáð góðu gengi í Moskvu

Ef þú getur miðlað fróðleik til annarra er þá ekki rétt að gera svo.

Ég er búin að velta þessu lengi fyrir mér og lofaði að ég skildi opna allar gáttir einn daginn.

 Reiðin sem er búin að búa innra með mér í nokkurn tíma hefur lægt. Ég get núna talað um þessi mál án þess að fyllast þessari óstjórnlegu reiði í garð Íslenska heilbrigðiskerfisins og tími kominn til að gefa af sjálfri mér öðrum til varnaðar, alla vega umhugsunar.

Góð vinkona mín hér í Prag heimsótti ,, Dr. House"  fyrir nokkru síðan en hann er okkar sameiginlegi læknir og það er honum að þakka að ég sit hér núna og skrifa þetta hér inn.  Dr. House sagði við vinkonu mína:  Mikið vildi ég að hún vinkona þín hefði komið til mín þremur mánuðum fyrr.

Það er nefnilega það. Þremur mánuðum áður en ég fór til Dr House sat ég heima á Íslandi,    bæði hjá Krabbameinsfélaginu og Hjartavernd og kvartaði yfir verkjum í brjóstholi, þyngdartapi og energileysi.  Enginn hlustaði á mig, á hvorugum staðnum.  Hjá Krabbameinsfélaginu sat læknirinn fyrir framan mig og tók þessa venjulegu stroku og bæ búið.  Frétti seinna að það er víst ekki þeirra deild að ath. neitt annað en brjóstin og leghálsinn, hitt skiptir víst engu nema þú sér í einhvers konar úrtaki.  Sem sagt ,,spes" meðferð er ekki í dæminu jafnvel þó þú kvartir yfir einhverju sem hefði átt að ath. ekki seinna en þarna á staðnum.

Sama sagan var hjá Hjartavernd.  Læknirinn þar hafði miklu meiri áhuga á Prag heldur en mér sem sat þarna og kvartaði.  Hann hlustaði mig ekki einu sinni því ef hann hefði gert það hefði hann átt að heyra í ,,græna karlinum"  og það vel. Það eina sem hann sagði var þú ættir að láta athuga þetta ef þetta lagast ekki!!!!!!!!!!!!!!!!!!   Halló, ég var með 10 x 7 cm mein í lunga plús........

Þið sem hafið fylgst með blogginu mínu munið e.t.v. eftir því að ég bloggaði um þetta hér 20. sept. eða rétt eftir að ég kom heim. Set hér inn link fyrir þá sem ekki hafa lesið áður:

http://iaprag.blog.is/iaprag/entry/718779

 

Ekki er það svo að við séum að níðast á helbrigðiskerfinu heima.  Við borgum fullt gjald fyrir þá þjónustu sem við biðjum um og ég held að ég hafi pungað út nokkrum tugi þúsunda þessa þrjá daga fyrir nákvæmlega ekki neitt.

Í janúar fór ég síðan til Dr. House og hann þurfti ekki annað en að hlusta mig.  Ég var send í gegnumlýsingu og síðan Scan og eftir þrjá daga var ég komin með besta skurðlækni og lungnalækni Tékklands og búið að ákveða dag fyrir uppskurð. Hér var ekkert verið að bíða eða sjá til það var bara gengið í málið.

Ég kvartaði við meinalækninn minn og ég fór í gær í Scan með bakið. Biðin tók tvo daga. 

Ég hef sagt nokkrum þessa sögu og þ.á.m. tveimur Íslenskum læknum og báðir hafa sagt mér að ég ætti að skrifa bréf bæði til Krabbameinsleitarstöðvarinnar og Hjartavernd.  Ég hef nú ekki látið vera að því en kem sjálfsagt til með að gera það við tækifæri.  Líka þar sem við erum alltaf að heyra sögur að heiman um gáleysislega meðferð á sjúklingum og hrikaleg læknamistök.

Það skal tekið fram að ég er ekki að áfellast alla læknastéttina í heild, þetta var vonandi bara einsdæmi með mig á tveimur leitarstöðvum Reykjavíkurborgar. 

Þetta var bara brot af því sem liggur mér á hjarta elskurnar.  En hálfnað verk þá hafið er.

Kem örugglega inná ýmislegt fleira þegar liggur vel á mér. 

Annars á ég bara svona ,,Obbsadeysí " dag í dag og þess vegna ætlum við að bregða okkur niðrí Sternberg á eftir og fylgjast með hátíðahöldum nornadagsins sem er í dag.  Nú fara þær á brokk allar sem ein og þess vegna eru kveiktir hér eldar um alla sveitir. 

Heyrði að veitt væru verðlaun ef maður kæmi í nornaroutfitti en þar sem ég er norn í eðli mínu þá þarf ég engan búning og fæ örugglega fyrstu verðlaun sem ég held að sé einn bjór.

Ætli ég geti bíttað og fengið rauðvín í staðin.  Sakar ekki að reyna.

 

 

Já svo er nú það, ansans vesen.

Jæja þá er búið að skemmaleggja það fyrir mér ja alla vega þetta árið.  Mig sem langaði svoooooo mikið til Mexíkó og var farin að plana ferð í huganum.  Ætlaði að droppa við hjá vinum mínum í LA og Las Vegas en nú er maður bara stökk hér í Mið-Evrópu.  Þvílíkur bömmer! 

Svo er þjóðin búin að kjósa yfir sig það sem hún taldi vera réttast og ég fékk ekki tækifæri á að fagna því í gær eins og ég hafði planað þar sem ég átti ógeðslega vondan dag einn af þessum lousy dögum númer þrjú bara einn verri en síðast. Ég bjóst nú alveg við smá timburmönnum eftir síðasta kocktailpartýið en ekki svona hrikalegum.  Dísussssss, það var eins og það væri verið að brenna í mér innyflin öðru hvoru allan gærdaginn. Verð bara að segja það, mikið helvíti var þetta vont. 

Er fín í dag eða þannig, er auðvitað helaum eftir átökin en samt ekkert sem þarf að gera veður út af. Var að koma úr nuddpottinum og ætla á eftir út í göngutúr og láta sunnanvindinn lemja aðeins á mér já ér eru hvassir sunnanvindar í dag.

Hér sjáið þið kátu krakkana mína sem erfa eiga landið. 

   

Tek undir orð skáldsins: 

 Oft finst mér eins og blessuð börnin hafi margföld not af tilverunni borið saman við okkur þá fullorðnu. 

Ótti við svínaflensu vex

Salt er ekki bara salt.

Það er talað um að vinna fyrir saltinu í grautinn. En vitið þið að það er til margskonar salt.  Ég var nú ekki betur informeruð en það fyrir viku að ég vissi ekki betur en að salt væri bara salt. Jú hafði heyrt um mismunandi salt eftir því hvaðan það kom en að það væri svona mikill munur því hafði ég aldrei pælt í. Fyrir mér var bara til borðsalt, sjávarsalt, og síðan þetta grófa sem fiskurinn er saltaður upp úr  en nú veit ég betur og get frætt ykkur um það að salt er ekki bara salt, það er mismunandi salt, salt og sumt jafnvel með sætukeim. 

 Alveg hreina satt. 

Svo nú þegar þig farið að grilla á eftir því ég geri nú ráð fyrir að þrátt fyrir kosningar verði fólk að næra sig þá er ekki verra að pæla aðeins í saltinu sem þið látið í matinn.  Annars höfum við á þessu heimili varla notað salt í mat í mörg ár þess vegna kom það okkur dálítið að óvöru þegar við dvöldum í Wirzberg um síðustu helgi og mínum elskulega var boðið upp á að smakka sex tegundir af salti áður en steikin var krydduð. Hélt bara ekki að salt væri notað á fimm stjörnu veitingastað en sjálfsagt eitthvað inn í dag. 

Hvernig salt má bjóða herranum?  Suður-Afrískt, Algarve, Hawaii, Himalaya eða Peru.

Viti menn það var munur á þessum söltum, sumt ansi parfumerað, annað með sæt-saltbragði.  Sem sagt salt er ekki bara salt.  Það er mikill munur á.

 Ef vel er að gáð getið þið séð hluta af saltstaukunum fyrir frama mig hér á myndinni.  Þarna er ég að gæða mér á fyrsta aspasnum þetta árið.  Jammí, elska aspas með Hollandaise.

Og fyrst ég er komin á kaf að segja frá veitingastaðnum þá verð ég að geta þess að nú hafa steikarhnífar breist mikið.  Nei elskurnar það er ekkert eðalstál í þeim lengur heldur keramik, segi og skrifa KERAMIK.  Við héldum fyrst að þetta væri plast og væri rétt fólki sem þeir héldu að gætu farið sér eða öðrum að voða með venjulegum hnífum.  Að við litum svona hrikalega krimmalega út að okkur væri ekki treystandi fyrir venjulegu áhaldi hehehe en nei þetta er keramikhnífur og okkur sagt að væri líka alveg rosalega inn í dag.

  Hér má sjá minn elskulega munda hnífinn úr hvítu keramik.  Vígalegur enda bað ég hann að lyfta áhaldinu svo ég gæti fest á filmu.

Jæja fólkens, nú kjósið þið rétt og njótið síðan kvöldsins með vinum og ættingjum.  Eigið góða og skemmtilega kosningavöku.  Hér verður farið snemma í rúmið enda ekkert úthald til að vaka hér fram eftir öllu.  Ætlum þess í stað að vakna við sólarupprás og hafa hér kosningabrunch með fyrstu tölum.