Hann lítur nákvæmlega eins út og fyrir þrjátíu árum. Ætli hann hafi látið klóna sig?

Sumt get ég auðveldlega leitt hjá mér en annað getur farið þvílíkt í mínar fínustu.  Fyrir nokkrum mánuðum var fólk að kvarta undan auglýsingunum sem birtast hér til hægri þegar þú opnar Mbl.is  Mér gæti eiginlega ekki staðið meir á sama nema þegar ég í vor eða snemmsumars tók eftir því að góðvinur minn frá 1969 birtist á síðunni sem einn af aðalleikurunum í kvikmynd sem átti að byrja að frumsýna í einhverju kvikmyndahúsanna í Rvík. 

Þarna var hann kominn ljós lifandi alveg ein og hann leit út fyrir þrjátíu og eitthvað árum.  Með sömu gleraugun og allan pakkann. Nú er sjálfsagt einhver orðinn forvitinn og spyr:  Hver?  Um hvern er verið að tala?  Nú hann Magga Axels.  Get svarið það þarna droppar hann upp þrjátíu árum seinna og hefur ekki breyst baun.  Nákvæmlega alveg eins og hann leit út á þessum árum. 

Hver er Maggi Axels?  Jú hann útskrifaðist sem leikari með mér 1972, síðan gerðist hann ljósavitringur niðrí gamla Iðnó en held að hann starfi núna sem fasteignasali.  Hef ekki séð hann í mörg herrans ár.  En fyrr má nú rota en dauðrota.  Bara koma svona fram og láta alla halda að hann sé að leika aðalhlutverkið í The Hangover.  Einhvern gaur sem heldur á barni og spyr:  Howse baby is this? 

Ég vona að þeir fari að taka þessa auglýsingu út svo ég verði ekki alveg galin að hafa þetta fyrir augunum dagsdaglega.  Please!!!!!!!!!!!!!  Do it NOW!!!!!!!!!!!!!

Ef þú lest þetta Maggi minn sem er nú frekar ólíklegt væri gaman að heyra frá þér.  Léstu klóna þig? 

Þessi hlaup á milli eldhúss og borðstofu hafa sett toll á mínar eðal fætur og ruglað heilabúið verulega í dag.

Dagurinn er búinn að vera svona upp og niður, út og suður.  Hlaupa úr einu í annað.  Aðallega að ganga frá eftir kalkúnveisluna í gærkvöldi.  Hér sjáið þið minn elskulega í Benihana ham, get svo svarið fyrir það.  Þið sem þekkið japanska steikhúsið Benihana vitið hvað ég er að fara.  Sjáið hvernig hann mundar hnífinn við að ,,carva" fuglinn sem var heil átta kíló fyrir sjö manns. 

 Sjáið hvað minn er happy go lucky!!!!!

Já sem sagt á milli þess sem ég hljóp inn í eldhús og setti í uppþvottavélina vegna þess að ég nennti ekki að klára það í gærkvöldi, fór út og rak kattarkvikindi, sko villikött, sem var á kafi í ofnskúffunni löðrandi í fitu af fiðurfuglinum, leit eftir hvort ofninn sem var að sjálfhreinsa sig kveikti nokkuð út frá sér eins og einu sinni gerðist næstum því, heppin þá að vera heima.  Þá var ég á kafi að skrifa jólakort til ykkar allra, nema ykkar aularnir sem ég tók út af listanum og þíðir ekkert að röfla yfir því, búið og gert! 

Sko svona leit borðstofuborðið mitt út og svo verðið þið að ímynda ykkur skíðlogandi arineld í horninu á stofunni.  Koma svo, setja ímyndunaraflið í gang! 

Ok ég er búin að skrifa þessi 200 kort sem senda á hingað og þangað um heiminn.  Léttir? Já ekkert smá!

Nú get ég einbeitt mér að eldhúsinu sem er alveg að fara að taka á sig mynd eftir tiltekt dagsins frá klukkan níu í morgun. Ef einver er að undrast hvar Barbara er þá er hún í fríi í dag.  Bara eintómt vesen.

Jæja ég ætla nú að fara að huga að kalkúnsafgöngum og laga risa BLT samloku að hætti Ameríkana.

Síðan verður kvöldið tekið með ró og spekt.

Farin að bæta á arininn. 

Asnar búin að segja ykkur það, Barbara er í fríi í dag. 

 Þarf að gera allt sjálf!

Þíðir ekkert að smella á þetta ALLT, hefur ekkert að gera með sjá nánar, oh þið eruð svo miklir aular, meina það!

 

Allt tilbúið fyrir fullveldishátíðina hér að Stjörnusteini.

  Eins og sjá má á þessari mynd þá er allt tilbúið fyrir afmælishátíðina, 1. des fagnað og fyrstu viku í aðventu sem sagt allt í einum pakka hér í kvöld. 

Kalkúninn mallar hér í ofninum og það komast ekki fleiri pottar á eldavélina svo eitthvað verður að mæta afgangi en allt reddast þetta.

Í kvöld verðum við litla fjölskyldan hér í Prag og komum okkur í svona smá jólaskap.  Sakna þess að hafa ekki Soffu okkar og fjölskyldu hér núna en bara næsta ár.

Svo til hamingju með daginn kæru landar!  Ekki seinna vænna að óska ykkur til hamingju með daginn þar sem langt er liðið á hann, ja alla vega hér í þessu landi.

Njótið vel hvar sem þið eruð stödd á jarðarkringlunni.

Krans lagður að leiði Jóns Sigurðssonar

Spádómskertið tendrað í dag.

Fyrsti sunnudagur í aðventu

  Það er orðið jólalegt hér að Stjörnusteini og jólastemmning sem aldrei fyrr.  Allt sem ég missti af í fyrra verður tekið tvöfalt inn núna. 

Ég hef það á tilfinningunni að þessi aðventa verði okkur skemmtileg og hátíðleg með ógrynni af allra handa uppákomum heima sem heiman.

Njótið kæru vinir mínir og ekkert stress. Ég ætla alla vega ekki að halda jólin í skápum eða geymslunni svo allt þrifnaðaræði verður látið bíða fram á vorið.

  Njóta bara og njóta hverrar mínútu.

 

Jólamarkaðurinn hér í Prag

 Hér gefur að líta mynd frá jólamarkaðinum í Prag, Tékklandi.  Jólatréð sem glitrar þarna spilar jólalög og hringir klukkum á heila tímanum. 

Ég las frétt frá Þýskalandi um daginn þar sem greint var frá að kona hefði orðið undir jólatré í stórmarkaði í Þýskalandi.  Fyrir um þremur árum gerðist það hér að þrír urðu undir samskonar tré og sést hér á myndinni.  Einn lét lífið og hinir tveir slösuðust verulega.  Ástæðan fyrir því að tréð féll var að þeir höfðu ekki strengt það nógu vel á milli húsa. Líka það að þeir gerðu ekki ráð fyrir vindhviðum á þessum árstíma.  Það blaktir venjulega aldrei hár á höfði hér vetrarmánuðina. 

Best að taka engan séns hér.  Standa bara álengdar og horfa í andagt.

Á sunnudaginn verður jólamarkaðurinn opnaður með tilheyrandi hátíðahaldi.  Annars finnst mér Kristkind - markt í Nürnberg sá allra besti sem ég hef séð hér á meginlandinu. Að vera viðstödd opnunina þar er stórkostlegt.

Þetta var bara svona hugleiðsla um jólamarkaðinn.

Farin að skrifa jólakveðjur til vina og vandamanna.     

Helstu jólamarkaðir í Evrópu

Fundum síðasta kalkúninn í Prag og þökkum fyrir það!

 Nú er það Þakkagjörðadagurinn.  Mér finnst það svo sem allt í lagi að þakka fyrir mig og mína almennilega einu sinni á ári. 

 Annars er ég sí og æ að þakka almættinu en gott að fá tækifæri til að bjóða fjölskyldunni í stórveislu og þakka þeim prívat og persónulega fyrir að vera til og hafa gert svo lítið að velja mig sem foreldri.  Hugsið ykkur bara eins og þau höfðu úr mörgum góðum að velja................

Í gær fengum við upphringingu frá frumburðinum og hann fór svona í kring um hlutina eins og honum einum er lagið og spurði hvort ekki ætti að halda upp á Thanksgiving. Þessir krakkar eru orðin allt of eitthvað úttlensk.  Halló-vín, Thanksgiving, Dagur hinna látnu og ég veit ekki hvað og hvað.

Auðvitað var rokið upp til handa og fóta til þess að finna síðasta Móikanann ég meina síðasta Kalkúninn í Prag.  Dísús þeir vaxa sko ekki á trjánum daginn fyrir þakkagjörðahátíðina.  En í morgun tókst okkur að krækja í þann síðasta og hann skal nú steikjast og snúa á sunnudaginn.  Nenni ekki þessu í dag enda fuglinn gaddfreðinn.

Þá verð ég líka búin að hengja upp allar mínar þúsundir ljósasería úti og inni svo hér verður haldið vegleg veisla og þakkað til hægri og vinstri.

En ekki fyrr en á sunnudag, þíðir ekkert að koma hingað í dag. 

 

Guð ekki láta hann taka ORA baunirnar og þar með eyðilegja jólin!

Hann lyfti upp hendi og stoppaði okkur þar sem við komum ýtandi vögnunum á undan okkur troðfullum af farangri svo varla sást í nema bleikan nefbroddinn á okkur.

Minn elskulegi var á undan, einhver hissa, nei ég bara spyr svona?

Vörður tollgæslunnar stöðvaði hann og í fyrsta skipti fór um mig smá fiðringur.  Ekki það að ég sé smeyk við þessa verði laga og réttar en þarna á undan mér í einni töskunni var jólamaturinn, fiðurfé, Hólsfjallahangikjöt eða næstum því og ORA. 

 Guð ekki láta hann taka ORA baunirnar!  Ég grátbændi almættið í huganum þar sem ég sá þennan í hvítu skyrtunni stöðva minn mann. 

Ég mundi eftir því þegar við vorum einu sinni tekin í tollinum á Keflavík vegna þess að við vorum með svo hrikalega mikinn farangur og beðin um að opna eina tösku.  Rótað upp óhreinum nærum og sælgæti frá USA.  Lokað síðan en þá segir sonur okkar:  Pabbi vá gott að hann fann ekki byssuna!  Og hvað? Jú auðvitað rifið upp úr öllum töskunum. 

Nú sá ég jólamatinn okkar á hraðleið í tékkneskar ruslafötur eða á nægtaborð yfirvaldsins.

Minn fór í vasann og veifaði diplópassanum en við honum var fussað og spurt hvað hann ætlaði að vera lengi í landinu.  Þá stakk minn hendi í hinn vasann og dró upp græna passann þar sem stendur að við séum með dagvistar og næturleyfi í Tékklandi til ársins 2089.

Mistök sem gerð voru af yfirvaldi þegar við fengum græna passann. 

Tollarinn gerði enga athugasemd og vísaði okkur inn í landið með bugti og honor.

Andsk.... man eftir því núna ég gleymdi að kaupa Makintosið og Nóa Sirius.

Jólin ónýt, get svo svarið það!

Er einhver á leið hingað?  Endilega takið með Nóa Sirius. 

 Makkintosið fæ ég sjálfsagt í Mark &Spencer.

Farin að leita að jóla eithvað....alla vega telja niður til jóla. 

Legg hausinn í bleyti og hugsa..................

 

Það er eins og veturinn hafa gleymt að koma hingað.  Allt er fagurgrænt og jafnvel ein og ein rós enn í blóma.  Hitastigið er um 13° og sólin vermir hér grundir og móa.  

Ég er komin aftur í skotið mitt og gott að vera komin heim eftir langa útivist. 

Það var líka einn sem grét í okkur langt fram eftir kvöldi og svaf alla nóttina uppi við svefnherbergisdyrnar til að passa að við hreyfðum okkur ekki fyrr en um fótaferðatíma.  Svo sem engin hætta á því gott fannst okkur að kúra aftur í gömlu holunni okkar.

Það fer víst ekkert á milli mála að nú nálgast jólin.  Hér eins og annars staðar er byrjað að skreyta og nú verðum við að láta hendur standa fram úr ermum og klæða húsið í jólabúning fyrir næstu helgi. 

En vegna þess hversu veðrið er gott ætla ég að fá mér langan göngutúr og leggja hausinn í bleyti og plana næstu verkefni hér að Stjörnusteini. 

 

Þá er að koma sér heim til Prag.

Nú veit ég hvað það er þegar talað er um bleika voga. 

Ætla samt ekkert að vera að segja ykkur það.  Held því bara fyrir mig, alla vega í bili. 

Annars er það pakkedí, pakk í dag.  Jólagjafir til ættingja hér heima.  Jólamaturinn sem á að fara heim til Prag.  Vakumpakkað fiðurfé, langhangið Húskarla lambakjöt, laufabrauð, og fl. sem er ómissandi um hátíðina.  Ekki segja mínum elskulega að ég laumaði nokkrum Ora grænum ofan í tösku en hann mundi hreinlega missa sig ef hann vissi að yfirvigtin er þeim að kenna.

Já þessi tími er búinn að vera hrikalega fljótur að líða hér heima í góðum félagsskap ættingja og vina.  Mikið gaman, mikið fjör en nú er kominn tími til að halda heim á leið og búa sig undir jólin og allt það stúss sem þeim fylgir. 

Eða eins og minn elskulegi sagði hér rétt áðan: Mikið verður gott að koma heim. 

Takk fyrir elskurnar mínar allar skemmtilegu stundirnar hér heima sl. vikur.

 

Ekki er þetta Gullfaxi.... heldur ekki Glófaxi.

Þarna kemur hún svona líka rennileg.  Það glyttir í fagurlagaðan silfraðan skrokkinn í vetrarsólinni.  Hún keyrir hægt fram á tangann og nú snýr hún sér varlega við.  Ótrúlega nett séð svona héðan úr borðstofuglugganum.

 Ég heyri inn í höfði mínu notalegt malið frá henni þar sem hún mjakar sér í ,take off" stöðu.  Ljósin eru kveikt og nú er gefið í.  Hún hverfur bak við nýju háskólabyggingarnar sem eru að rísa þarna í Nauthólsvíkinni.  En rétt eins og hendi væri veifað birtist hún aftur hér rétt yfir Perlunni eins og fuglinn fljúgandi.  Hún tekur netta beygju yfir borginni og hverfur í norður eða vestur.

Ekki heitir hún Gullfaxi og heldur ekki Glófaxi.  Þetta er etv. Askja, Hekla eða Skjaldbreið.  Var ekki verið að endurskíra þær allar. 

Í gamla daga voru það ,,faxarnir"  síðan komu landnámsmennirnir Ingólfur, Fróði og hvað þeir nú hétu og það voru líka nokkrar ,,Dísir" en ekki alls fyrir löngu var þeim skipt út fyrir eldfjöll og fagurtinda.

Mig hefur alltaf langað til að heita eitthvað annað en þessu fornaldarnafni sem var klínt á mig í vöggu.  Ætla aðeins að pæla í því hvort tími sé til að skipta út fyrir t.d. Glódís, Myrká eða Lipurtá.

Jæja hún er flogin á braut og far hún vel.

Það liggur hér flutningaskip út við sjóndeildarhringinn.

Set þetta inn svona fyrir tollverðina, klárir í bátana drengir!

Átti að fara heim með einhverju fjallinu á morgun en búin að framlengja dvölinni um nokkra daga.  Ástæðan það vantar svo margt til heimilisins.

Hvar í ands.... finn ég ruslafötu.

Ætla að fara og heimsækja Ingimar.  Ég þoli ekki IKEA.

Bömmer að þið skildur ekki hundskast til að opna hér Bauhaus.  Þá væri ég ekki með þetta ruslafötuvandamál eða WC burstadæmi.

Farin í helv......IKEA.

 

CARITAS ÍSLAND 2009

Var að koma af frábærum tónleikum sem haldnir voru í Kristskirkjunni.  Þar komu fram  fremstu listamenn þjóðarinnar! 

Tónleikarnir voru haldnir í þágu Mæðrastyrksnefndar og gaman að sjá hversu vel þessum tónleikum er ávallt tekið því sneisafullt var út úr dyrum enda verkefnavalið í sérflokki.

Okkur gafst tækifæri á að heilsa upp á nokkra af listamönnunum og þakka fyrir okkur en misstum af Diddú okkar og Einari Jóhanness og vil ég hér með þakka þeim sérstaklega fyrir frábæra skemmtun.  Gaman að geta þess að meir en helmingur þeirra sem komu fram hafa heimsótt okkur að Stjörnusteini og margir dvalið hjá okkur í Leifsbúðinni. 

Þökkum ykkur öllum fyrir frábæra tónleika sem hlýjaði okkur um hjartarætur.

Nú skal haldið áfram að njóta lista og menningar þar sem við erum að fara að hitta góða vini og listamenn og snæða með þeim saltkjötsbolur í káli.  Sérpantað af okkur. 

 

Komin aftur í dalinn minn.

Einu sinni bjuggum við í Fossvoginum og nú erum við aftur komin heim í dalinn okkar nema aðeins framar, nær víkinni.  Vóvó engan asa!  Við erum ekki flutt heim aðeins að hluta til.  Þetta verður svona útskotið okkar hér næstu árin.  Þið vitið svona kósíheitarútskot. 

Á meðan við vorum að dóla okkur í henni stóru Ameríku var fjölskyldan hér heima á fullu að koma íbúðinni í stand. Sjá um að þeir leggðu parketið rétt, ljósin tengd og koma húsgögnum og öðru dóti haganlega fyrir. Ómetanleg þessi fjölskylda okkar.  Svo láta þau svo vel að stjórn það er fyrir öllu. Takk elskurnar mínar þið eigið inni hjá mér heilan helling. 

Og hér sit ég og horfi yfir sundin blá, alveg að sjóndeildarhringnum.  Ég get næstum veifað til stórbóndans að Bessastöðum.  Sé að það er verið að færa þeim morgunkaffið.  Humm.... þarf að fá mér svona James!

Hér framundan glyttir í Perluna og milli ,,Lífs og dauða"  þá tekur við fjallasýnin, Esjan, Skálafell, Hengillinn og Bláfjöllin.  Stórkostlegt Panorama! 

Hér á okkur eftir að líða vel!

En ekki er til setunnar boðið.  Nú skal bretta upp ermar og fara að koma sér að verki.

 

 

 

HAPPY ´,,HALLÓ-VÍN" ! - Nornarkveðja frá USA.

 Er þetta ekki alveg frábært.  Hér sit ég á móti frumburðinum og hamast við að berjast gegn svínaflensu en hann alveg svona ,,kúl" glamrandi á sína tölvu og við erum í henni stóru Ameríku. 

 Þvílíkur bömmer, ég hafði það af að áskotnast SVÍNA- flensuófétið þessa daga sem ég var heima um daginn.

Ok, ég lifi það af en samt, þetta er ekkert að grínast með.  Ógisslega pirrandi! 

Á morgun ætla ég að vera hrikalega ,,kúl" amma með nornarhatt og alles!  Galdra til hægri og vinstri og búin að reyna í allan dag að koma því inn í lítinn þriggja ára koll að amma hans sé NORN!  Búin að lita mig í litabókina en veit ekki hvort þetta hefur sýjast inn í þriggja ára lítinn koll.

Amma er jú bara amma, pínu rugluð á köflum eins og gengur og gerist.

Sú stutta,aðeins tveggja ára tekur þessari ömmu bara eins og hún kemur fyrir, kexruglaðri.

Segi ykkur famhaldið á morgun.

HAPPY HALLÓ - VÍN!!!!! 

Úr grámóðu gærdagsins inn í magnaðan mánudag.

Hugur minn leitar uppi minningar. Ég heyri hneggjandi hlátur Flosa einhvers staðar langt í fjarska. Hann hefur yfirgefið sviðið, einn af okkar ástsælustu leikurum, og farinn úr húsi eins og oft var sagt.  Ég kveiki á kerti til handa Lilju og fjölskyldu.

Dagurinn í gær byrjaði einhvern vegin svona en lífið og tilveran heldur áfram þó góðir og gamlir vinir hverfi á braut.  

Á meðan litli snúður ömmu sinnar fór í leikhúsið að sjá Kasp,Jesp og Jónatan og hræðast ljónið og annað illfylgi á stóra sviðinu í Þjóðleikhúsinu fóru Amman og Afinn með langömmuna á skemmtilega hátíðarsýningu þeirra hjóna Þórðar Hall listmálara og Þorbjargar veflistakonu sem var að ljúka í gær í Norrænahúsinu.  Frábær samsýning í tilefni stórafmælis þeirra beggja á árinu.  

Innilega til hamingju með þetta framtak kæru vinir. 

Þessi menningarlegi dagur endaði síðan með því að horft var á ,,Vangavagtina" eins og þátturinn er kallaður á þessu heimili af yngsta meðlimnum. 

Ég horfði síðan á seinni hluta viðtalsins við Steindór minn og Grétu.

Takk fyrir það kæru hjón og sendi ykkur stórt knús. 

Dagur menningar og listar leið hratt inn í svarta vetrarnóttina.

Og þá er það magnaður mánudagur!

Nú skal tekið til óspilltra mála að undirbúa ýmis verk sem koma til með að hellast yfir okkur eftir för okkar til hennar stóru Ameríku en sú ferð hefst á morgun. 

Við snerumst öndverð.

Þegar fólk verður yfir sig áhugasamt um að þóknast mér og mínum þá á ég það til að fara í algjöran baklás og það sama gegnir hjá mínum elskulega.

Í gær fórum við í smá leiðangur um borgina við sundin blá.  Okkur vanhagaði ýmislegt bæði stórt og smátt þannig að við visiteruðum nokkrar velvaldar verslanir.  Það fór ekkert á milli mála að verslunarfólk var mikið í mun að selja sína vöru og hvar sem við komum voru góð tilboð í gangi. En það er nú ekki alveg nóg að vera með góð tilboð sölumenn verða líka að kunna að selja vöruna.

Við komum t.d. inn í verslun þar sem okkur var tekið eins og við værum algjörir hálfvitar, snúið út úr spurningum okkar og jafnvel ekki svarað nema með annarri spurningu. Sölumanneskjan setti sig á háan hest og það sem við vorum að skoða kostaði marga, marga ísl. peninga, má eiginlega segja að hún væri í hærri kantinum.  Þar sem við þekktum þessa vöru af gamalli reynslu vorum við e.t.v. dálítið spennt fyrir að kaupa aftur svipað en að sjálfsögðu breytist allt með árunum og verður fullkomnara og þá vill maður fá upplýsingar eða jafnvel prófa.

Við hjónin snerumst öndverð vegna óþægilegrar framkomu viðkomandi og verslunin missti af góðri helgarsölu.

Annar verslunarmaður tók svo vel á móti okkur að við komumst snarlega í verslunarham og það vakti athygli sölumannsins sem sagðist elska að fá svona samhent hjón sem vissu nákvæmlega hvað þau vildu.  Við vorum svo samhljóma í neijunum og jáunum að það vakti almenna ánægju í versluninni.

Ætla að fara núna að plana daginn.